Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tele-nowela

Jur.Wal
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jur.Wal

Jur.Wal

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Gdy Ci się w pracy coś nie układa,
albo samotność bardzo doskwiera,
włącz telewizor i przed nim siadaj,
bo właśnie leci tele-nowela.

Gdy Ci sklepowa trochę dokuczy,
bo właśnie dla ciebie zabrakło sera,
dziecko nie bardzo w szkole się uczy,
to uspokoi Cię tele-nowela.

Na wszystkich kanałach już od rana
w różnych serlialach możesz przebierać,
Wenezuela,Meksyk,Hawana,
wszędzie tylko tele-nowela.

Wszystkie żony,teściowe i matki,
tylko za to oddadzą wiele,
nawet gdy większe przez to wydatki
i tak najważniejsze są tele-nowelę.

Żona czasami przypali zupę,
teściowa nie pójdzie na mszę w kościele,
jak żaba w ekran wzrok swój wyłupi,
na ulubioną czekając tele-nowelę.

Ręce zaciera pan Solorz Walter,
że liczba widzów ciągle wzbiera,
reklamy więcej przysporzą im dewiz
w przerwach gdy leci tele-nowela.

Pewnie niedługo się doczekamy,
programów takich,że złość w nas wzbiera
w programach tych będą same reklamy
a w przerwach?W przerwach rzecz jasna tele-nowela.

Fagot

Fagot

Opublikowano
Opublikowano

Trochę miejscami „przegadane” i jakby prowadzone na siłę te powtarzające się teściowe i żony trochę też problemów z rytmiką ale generalnie jest na +, dobry pomysł z małymi wyjątkami dobrze poprowadzony, idealnie podana znaczna dawka ironii i swoisty morał z którym trudno się nie zgodzić. Może jest to z mojej strony zbyt wielka śmiałość, biorąc zwłaszcza pod uwagę te niedociągnięcia ale gdzieś mi się to Boyem odbija i jego podejściem do ironii.
Tak czy inaczej wiersz jest całkiem przyzwoity i na pewno warty +
Pozdrawiam

Jur.Wal

Jur.Wal

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Serdecznie wszystkim dziękuję. A tak gwoli wytłumaczenia,
ten wiersz ma już ładnych kilka lat i z tąd te niedociągnięcia.
Mam nadzieję że następne będą już lepsze .
pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jurczyk
      Gdzie rdzewieją miecze: 7. Narodziny wichru

      Przez Łukasz Jurczyk · Opublikowano

      7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • violetta
      Winniczek…

      Przez violetta · Opublikowano

      @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • infelia
      Prezent

      Przez infelia · Opublikowano

      Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  
    • infelia
      Winniczek…

      Przez infelia · Opublikowano

      @violetta Do tego zdjęcia trzeba jeszcze domalować mój widelec! Gary pozmywam.
    • Toyer
      Skrzynka na smutki

      Przez Toyer · Opublikowano

      Spisuję wszystkie smutki nigdy niewysłane łzy są znaczkami adresat między wersami listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce poczta zgubiona prosi o nowe nadanie łzy są znaczkami adresat między wersami donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie poczta zgubiona prosi o nowe nadanie tak żeby trafić do serca postrzelonego donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie listem bez błędów który istnieć nie potrafi tak żeby trafić do serca postrzelonego a może samo siebie zakochaniem zbawi listem bez błędów który istnieć nie potrafi dostarczę sobie priorytetem nadzieję a może samo siebie zakochaniem zbawi cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listem bez błędów który istnieć nie potrafi spisuję wszystkie smutki niewysłane cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...