księżyc

[elżbietk@]

widziałem ich razem
stali w moim majowym blasku
milczeli
czyżby zapomnieli co ich łączyło?
nie
ona spojrzała na mnie
jej oczy były pełne łez, prosiły o pomoc
była gotowa oddać wszystko
żeby on nie odszedł
ja nie chciałem jej pomóc
wiedziałem, że będzie ktoś inny, lepszy, kto ją uszczęśliwi
nie mogłem jej tego powiedzieć
wtedy swój wzrok podniosła na niego
patrzyła mu w oczy i nie wiedziała co widzi
jej duże łzy zamazywały obraz
on nie zdobył się nawet na słowa- nie płacz
razem ze swoim milczeniem wsiadł do samochodu i odjechał
czułem się winny jej cierpieniu


minęło już pięć lat
ona szczęśliwie z mężem wychowują swoje dziecko
odwiedzam ją każdej nocy
ona nie zapomniała o mnie
nie chowa urazy
jej spojrzenie pełne jest wdzięczności i szczęścia
dzięki temu świece jaśniej
on zrozumiał
czas mu wszystko uświadomił
każdej nocy wyczekuje na mnie w oknie
jego oczy szare są i smutne
ciągle prosi o to samo, żeby ona była z nim
nie rozumie, że czas minął
nawet łzy mu nie pomogą
odpowiadam mu milczeniem, tak jak on to wcześniej zrobił
znikam także w tym milczeniu
wiem że dręczę jego duszę
za jej krzywdy ja to robie, choć mu ona wybaczyła
me milczenie nie wybacza