Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ty jesteś wciąż dla mnie Kochanie
najdroższą ze wszystkich na świecie
bo cząstkę serduszka oddałaś
takiemu miernemu poecie.

Ty jesteś najsłodszą miłością
płatkami różyczek utkaną
i rosy kropelką na skroni
ustami rozkoszy spijaną.

Ty jesteś strumykiem przyjaźni
i moją bezpieczną przystanią
i róży ciernistej kolcami
co kłują a jednak nie ranią.

Ty jesteś i byłaś Jedyną
i taką na zawsze już będziesz
bo naszą misterną nić życia
zaczęłaś i nadal ją przędziesz.

Ty jesteś nadzieją na lepsze
i na to co ma być spełnione
dlatego do Ciebie Kochanie
gorącą miłością wciąż płonę.

Mojej Najukochańszej – sercem pisane

Opublikowano

każda strofa zaczyna się od anafory 'Ty jesteś'. jak dowiadujemy się po przeczytaniu chociażby początkowych wersów zwrot rozpoczynający każdą zwrotkę będzie pozytywnie nacechowany. podmiot liryczny to prawdziwy romantyk, któremu skradła serce co najmniej miła /tu się pewnie Autor obrazi,
że tak mało o niej powiedziałem ;)/ kobieta. wiersz jest rytmiczny, melodyjny, co oczywiście zasługuje na plusa.

pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



po prostu piękne i zbyt osobiste aby szerzej komentować,
pozdrawiam Pana i Najukochańszą:)

zw - sze :):):) a.m.


Pozdrowienia przyjęliśmy,
szczerze za nie dziękujemy
a dla tak miłego gościa
teraz swoje przekażemy.

Za przesłane pozdrowienia serdecznie dziękujemy. Jest nam bardzo miło
i przyjemnie. Proszę przyjąć nasze pozdrowienia:)))) HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nic podobnego nie może mieć miejsca. Autor jak i jego najukochańsza nie czują się obrażeni a wręcz przeciwnie dziękują za życzliwe słowa i miłe pozdrowienia.

Pozdrawiamy serdecznie i promiennie:)))) HJ

Rzekła moja ukochana
- Proszę pozdrów tego pana,
powiedz też dyplomatycznie
to co stało się faktycznie,
że kraść serca nie musiałeś
bo ode mnie go dostałeś.
Opublikowano

Ja kobietą nie jestem ale romantykiem tak.
Moje marzenia też są romantyczne. A o miłości
marzy każdy, o miłości romantycznej może nie
wszyscy ale jest nas spore grono.
Dziękuję za ciepły wpis. Pozdrawiam serdecznie:)))) HJ

Ileż to trzeba w sobie odwagi
mieć by przekazać te proste słowa
w momencie kiedy zejdą się drogi
i chce się życie zacząć od nowa.

Nieśmiałość zżera bardziej niż trema
krępuje ruchy, oczy przysłania
lecz zawsze trzeba płacić frycowe
gdy się startuje do zakochania.

Opublikowano

Oczywiścia jak każdy wiersz tak i ten powstał dla pewnej pani.
Dziękuję za słodkości i do miłego:))) HJ

Pozostanie tajemnicą
i do tego taką słodką
komu ten wiersz napisany,
która z pań jest tą istotką.

Której moje serce bije
i podaje rytm pisania
bo ta słodka tajemnica
jak parawan nas zasłania.

To co mogę Ci powiedzieć
to jedynie tylko tyle,
że z tą moją ukochaną
życie toczy mi się mile.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



po prostu piękne i zbyt osobiste aby szerzej komentować,
pozdrawiam Pana i Najukochańszą:)

zw - sze :):):) a.m.


Pozdrowienia przyjęliśmy,
szczerze za nie dziękujemy
a dla tak miłego gościa
teraz swoje przekażemy.

Za przesłane pozdrowienia serdecznie dziękujemy. Jest nam bardzo miło
i przyjemnie. Proszę przyjąć nasze pozdrowienia:)))) HJ

:) dziękuję :) zw - sze a.m
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Pozdrowienia przyjęliśmy,
szczerze za nie dziękujemy
a dla tak miłego gościa
teraz swoje przekażemy.

Za przesłane pozdrowienia serdecznie dziękujemy. Jest nam bardzo miło
i przyjemnie. Proszę przyjąć nasze pozdrowienia:)))) HJ

:) dziękuję :) zw - sze a.m


Ja dziękuję za „dziękuję”
i raz jeszcze odpisuję
życząc Ci radości
nie tylko z grzeczności.

:)))) HJ
Opublikowano

poeta kobiecie plecie najcudowniejsze liryki
inny do swojej lubej wzorem najszerszym z matematyki

kurzach przykuchci przez brzuszek oczaruje
magik z kapelusza krulika wyczaruje
lecz i tak każdy z nich tak samo zachoruje

bo miłość jest wspaniałą potrzebną chorobą
gdy czujesz w głębi serca że chce być luba z tobą(-"


pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




i chyba przez lotność
tego powiedzenia
„Kobieta - puch marny”
nabrało znaczenia.

Pozdrawiam serdecznie:))))) HJ

i chyba potem
"Mężczyzna- puchu marny"
nabrało znaczenia,

dziękuję sedrecznie :)
Opublikowano

o rany.

brak mi słów.

różyczki, kropeleczki, kolce, płonięcie gorącą miłością, serduszko i owoce z jego głębi.

powiedziałabym nowy wojaczek. lub miłosz.


aż walentynkami zapachniało.


cholera, aż zapytam- nie da się pisać DOBRYCH wierszy o emocjach? trzeba sięgać po taki stopień tandety?


nie czekam na odpowiedź, bo dobrze ją znam.


pozdrawiam

Opublikowano

odpowiadam dla drewniane palce:

Znalazł się jasnowidz i to z bożej łaski
lecz mi nie potrzebne są Twoje oklaski,
dla Ciebie tandeta, kicz i banialuki
a ja będę pisał tym stylem dopóki
mojej Ukochanej przyjemność tym sprawię
i nie jest mi przykro, że Ciebie nie bawię.

Pozdrawiam serdecznie:)))) HJ

Opublikowano

bo nie przyszliśmy na to forum uczyć się jak pisać lepiej, tylko urodziliśmy się z tą wiedzą i teraz czekamy na oklaski, bo w szkole wygraliśmy nagrodę publiczności, mama nas pochwaliła, a ukochanej przypadł do gustu wiersz miłosny, więc to najlepsze miejsce żeby jeszcze troche się podbudować. dobra postawa. choć nie zasłużyłam chyba na wiersz spod pańskiej ręki, więc nie będę się poczuwać.

jedynie
pozdrawiam ponownie.

Opublikowano

Odpowiadam na wpis Judyt:

W tym „męski obóz” rację mi przyzna
- nie będzie puchem żaden mężczyzna
bo choćby z racji i tego że
o wiele więcej od „babki” żre.

Jeszcze się taki piwa opije
i brzuch mu rośnie i w oczach tyje
więc facet choćby i z małym brzuszkiem
mogę zapewnić, nie będzie puszkiem.

Serdeczne pozdrowienia:))))

Opublikowano

Odpowiadam na wpis Tali Macieja:

Mój wiersz to jest zwykła mowa,
w której zrymowałem słowa
wplotłem czułość oraz kwiecie
po czym dałem mej kobiecie.

Oprócz wiersza, nie ukrywam
i przepiorę i pozmywam
nieraz obiad ugotuję
i kolację przyszykuję.

Bo to wszystko razem wzięte
świadczy o tym, że ja „miętę”
czuję do mej Ukochanej
życzliwością zdobywanej.

Ona także nic nie ściemnia
i miłością odwzajemnia
bo zna naszych uczuć siłę
- prawda, że to takie miłe?

Serdecznie pozdrawiam:)))) HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius dziękuję ci bardzo:) to sylwestrowe hiacynty :)
    • Tekst powtórkowy     Stary Rok – trzydziestego pierwszego grudnia, dwa tysiące dwudziestego piątego roku – ziewa nostalgicznie, w bujanym fotelu. Jednakowoż nie oznacza to bynajmniej, że nas figlarnie buja. Po prostu zwyczajnie nie ma ochoty na takie hece. Odczuwa serdeczne zmęczenie z powodu dźwigania w sobie: miesięcy, tygodni dni, godzin i wszystkiego, co w nich zawarte było. Dobre i złe. Tyko malusich sekund jakoś dziwnie żal.      Tak wesoło łaskotały czasoprzestrzeń ego, gdy raz po raz, smutkiem przyozdobione było. A poza tym zło w sekundzie trwało naprawdę niewiele. No chyba, że akurat ktoś kogoś zastrzelił. Teraz, kilka chwil przed północą, ucichły jakby zlęknione. Może przeczuwają, że razem z nim muszą odejść. Nie będą już nigdy przemijać. Nowe, które je zastąpią, owszem.      Z rozmyślań wygania go to, co prorokował zobaczyć. Widzi swojego małego. Wyskoczył nie wiadomo skąd. Markotny taki, bo stęskniony i niecierpliwie drepci, gdyż pragnie przejąć pałeczkę, by dzielnie dzierżyć w następnym. Stary Rok, z racji tegoż widoku, aż zaskrzypiał łzami w oczach, lub raczej sfatygowanym, wiklinowym fotelem.    Wie, co teraz nastąpi. Tradycyjna kolej rzeczy. Nic na to nie poradzi. Brzdąc ma w ręce nóż. Ostrze wyostrzone wyczekiwaniem, sąsiaduje z rękojeścią, na której widnieje, pięknie wyrzeźbiona sentencja: Dosiego Roku 2026.   Następca bujanego fotela, dla dezynfekcji, przemywa spirytusem zaznaczoną łukowatą kreskę, poniżej jabłuszka. Stary też przemywa tym samym płynem to samo miejsce, lecz od środka, by lżej mu było przejść na drugą stronę, do bezpowrotnej krainy. Albowiem żałość w nim wzbiera z racji tego, że się kończy. Przypomina sobie, ile to zdarzeń i różnorakich odczuwań w nim przeminęło, chociaż nie zawsze z wiatrem, lecz często pod wiatr.     Wesoły malec przyobleczony w pozytywny, pełen nadziei uśmiech, podchodzi bliżej do zadania. Staje na podstawionej ryczce, gdyż niewielki z niego berbeć i bez podwyższenia, by nie dosięgnął, gdyż ma za krótką rączkę. Za to silną i wprawną. Przykłada nóż w nacechowane miejsce i podrzyna gardło, siedzącemu w bujanym.      Mieszanka kolorowych fajerwerków i zeszłorocznej krwi, spływa z małej dłoni na podłogę. Przeistacza się w gałązki wikliny, która sama siebie, formuje w nowy lśniący fotel. Poprzedni rozpada się w pył, dlatego były siedzący już nie siedzi, tylko leży. Nowy Roczek, pchając stopy trupa, przesuwa ciało przez próg. Robi pa pa i zamyka Drzwi do Pozaczasu, wiedząc że za rok, to on zostanie przesunięty.    Z futryny wystrzeliwują sztuczne ognie, na przekór wszystkiemu: zielono–żółte–błękitne.    Następca siada na Nowym Fotelu.   Wtedy przychodzi Pani Sprzątaczka. Zmywa mopem resztki krwi, i sprząta pozostawiony bajzel.    Także wali mokrą ścierką Nowego Roczka, by go wzmocnić oraz wystukać niezdrowe zapędy, żeby chociaż nie był gorszy.   *** jeśli nie będzie to ranić bliźnich niech każdy swoje marzenia ziści   lub wspólne jakieś nawet dla innych byle jakie    żeby nie było iż to co wyżej brakiem tradycji zakryte   Szczęśliwego Nie Gorszego Życzę  
    • @LeszczymDziękuję przyjacielu. Udanego sylwestra. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Wzajemnie, choć może się nie sprawdzić.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tu mi się przypomina słusznie miniony ustrój, który ciągle próbowano reformować i jakoś się nie dało, aż upadł. Teraz ciągle ta sama śpiewka i kolejna odsłona starego przedstawienia o lepszym systemie który rzekomo nadejdzie niczym Godot.   Tyle że właśnie jego rolą jest nigdy nie nadejść.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...