Wróciłam

[Córcia nocy]

Patrzę za okno,
Wróciłam,
Jakaś wybrakowana,
Serce oddałam po drodze,
Dusza dawno zagubiona,
Rozumu też brak...

Ale wróciłam,
Tyle że do siebie,
A nie do ciebie,
Mamo dziękuję,
Że nie czekałaś
Nigdy nie czekasz,
Krzyki,
Kłótnia z ojcem,
Bo wróciłam,
Znowu jestem...

[Valdessa Kane]

świetny wiersz Córciu :) jest w nim coś... znajomego

[Piotr Sanocki]

Witaj!
Strasznie smutny wiersz :( "Wróciłam" - to słowo niemal krzyczy z radości, ale wszystko przemieniłaś. Słychać w tym wierszu jakiś jęk tęsknoty - przerażający!

Jeśli chodzi o sprawy techniczne, to nie ma większych błędów (poza DUŻYMI literami po przecinkach). Słowo "wróciłam" w drugiej zwrotce niepotrzebnie "jęczy" - u mnie to powtórzenie wywołało niepotrzebną dezorientację. Jakoś zatrzymało mnie to.
Ostatnie powtórzenie też przeszkadza. Jednym słowem: sprawia wrażenie melancholii, co w uczuciu tęsknoty sprawia nieprzyjemne uczucie.

Ale cenie uniwersolność przekazu, za co Ci dziękuję ;)

Pozdrawiam serdecznie

[Arahja Staszewska]

Smutny, piękny, ale jednak (może to moja nadinterpretacja) daje nadzieję.. (ponieważ mimo wszystko "wróciłam") Lepszy od "Kwiatów".
Pozdrawiam. Widzę, żę zaczynasz. Ja też :)

[Jana Niechciał]

Łanie napisałaś o tym powrocie"mamo dziękuję, że nie czekałaś". Smutny ten wiersz ale ładny. Pozdr..)))

[Szaweł Galind]

uwielbiam takie utwory (smutne malowanie – prośbę mam abyś nie zmieniała pędzelka)
pozdrawiam