Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ognisty anioł

Piotr Iglantowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Piotr Iglantowicz

Piotr Iglantowicz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

czarna oplata Cię suknia
na koronkach kolia złota lśni
jak zwiewny unosisz się kruk
w mą stronę kierując krok
z oddali dochodzi niemy krzyk
a może to ja protestuje niemo
przed pokusą bronię się
przychodzisz w ciszy
niczym śmierci anioł w moich śnie
mym ciałem kolejny wstrząsa dreszcz
zatracam rzeczywistości sens
już nie wiem co życiem
a co jest snem
mackami mnie oplatasz czułości
szepcząc o miłości
pytam Cię kim jesteś
milczysz
nie mówisz nic
w oddali milknie krzyk
ukazując mi prawdziwą Twoją twarz
spowitą wiecznym ogniem
będąc siostrą diabła
do szaleństwa doprowadzasz mnie
czarna oplata Cię suknia
lecz waśnie taka jest ma dusza
pozostająca w potępieniu otchłani
proszę aniele obudź mnie
z tego snu
bym powstać mógł na nowo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Inny wymiar czasu

      Przez andrew · Opublikowano

      @tie-break To taki paradoks.  To co kiedyś przeszkadzało, przestało ...   Pozdrawiam serdecznie 
    • Alicja_Wysocka
      Cud

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @huzarcDziękuję :) Wiesz, to przedziwne uczucie, że najpierw prosisz o coś takiego, żeby tego nie było, żeby się tylko nie stało. A po pewnym czasie, prosisz o to, żeby koniecznie, żeby szybciej przyszło, to czego nie chciałam.  I to nie było działanie farmakologiczne, tzw. "głupiego Jasia", bo to dostaje każdy przed operacją. To było dużo wcześniej. Ale z daleka, wygląda tak, jakby człowiek nie wiedział sam, czego chce.
    • Dekaos Dondi
      Chaotycznie Kosmicznie

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      w galaktyce spiralnej        wirujesz myśli dostrzegam oczy jak gwiazdy            mgławica rozwiewa włosy wiatr słoneczny nie nachalnie         pieści twoje ciało w sukience z grawitacji           strunami zatrzymuje                czarna dziura czasoprzestrzeń zakrzywia     horyzont zdarzeń        nie wiem gdzie cię szukać w ciemnej materii kosmosu    punkt dostrzegam pulsuje     czasem zakrzywia   przestrzeń           wielki bum cię odradza      nagle znowu razem zjednoczeni   ponad szybkością     w supernowym błysku losu  roztańczymy cały kosmos               poza niemożliwości  uczuć zdarzeń        a ja szepcę kwantem światła     tyś jedyna osobliwość tyś wszechświatem            moich marzeń
    • huzarc
      Nielogiczność

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Wochen To porządkowanie bólu słowami jest odważne. Bo czasem, gdy wszystko się miesza i rozpada, właśnie takie krótkie nazwy uczuć potrafią pomóc nam stanąć na nogi.
    • huzarc
      Nieudana lekcja czytania poezji

      Przez huzarc · Opublikowano

      @tie-break To bardzo piękny, mądry i cicho wzruszający wiersz. Czytając go, ma się wrażenie, jakbyśmy zaglądali komuś do chwili przed rozpoczęciem życia od nowa.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...