Michał_Kućmierz Opublikowano 23 Grudnia 2007 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Grudnia 2007 ...biały kwiat lasu, któremu droga na Kraków robi za łodygę, odwilż. Gałęzie mają naturę przebiśniegów drzewa jak brzezina kleją się północnym mchem ziąb na ścieżkach powykrzywiał sąsiednie drzewa w wyjałowione filary pokurczonej katedry. Posadzka z cudzych śladów prowadzi do miejsc, powroty są szukaniem znajomego odcisku buta, wraca się powoli, patrząc pod nogi by nie zadeptać własnych śladów i się nie zgubić. Wokół cicho, słychać tylko oddech i śnieg, martwe pola tuż za lasem nie mają nawet ptaków, pusto jest i nieciekawie, mydliny śniegu w oczach, szczypią gdzieniegdzie igiełką, wpienia się las ukazując wyjście przy basenie... (w Wolbromiu 19 12 2007) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
galery gallery Opublikowano 23 Grudnia 2007 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 23 Grudnia 2007 "biały kwiat lasu", "mydliny śniegu" - kiedy takie potworki przestaną być wyznacznikiem poetyckości tekstu? to są prawie gotowe szablony, a szablonów można użyć przy tworzeniu reklam, ale nie w poezji. "drzewa jak brzezina" - mam inne porównanie: kupiłem trzy śledzie, które wyglądają jak ryby (w miejscu śledzi mogą być karpie). masło maślane. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się