Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zawisło w ręku pióro,
ugrzęzły słowa w krtani
i myśli się rozpierzchły
- nie smućcie się Kochani.

To jest chwilowa zapaść
i szlaban na natchnienie
bo jako dobra dusza
dziś urlop dałem wenie.

Bo pomyślałem sobie,
że świat się nie zawali
gdy mnie opuści wena
i będzie gdzieś w oddali.

A jednak nieroztropne
to było przedsięwzięcie
bo zgasła we mnie iskra
i zapał i zacięcie.

Lecz póki co ten wierszyk
przeczytać nie zaszkodzi
bo nie wiadomo kiedy
poeta drugi spłodzi.

Opublikowano

jesteś Poetą może?? fajnie :) słyszałem,że w Polsce jest ich obecnie tylko około 10.Ale to przez duże "P",przez małe "p" liczą około 100,(więc byłbyś w setce to dobrze jak na 38/39 mln ludzi) no wierszyk - jak napisałeś.pozdrawiam ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Opuściła wena twórcza,
konsumpcyjna oznajmiła
marsz do kuchni bo tam właśnie
jest potrzebna twoja siła.

A ja wenie i mej żonie
nie odmawiam, nie wypada
a więc obie zagoniły
do roboty w kuchni, dziada.

Nie użalam się nad losem
gdy ucieram mak w makutrze
bo choć jeszcze sporo pracy
ale myślę już o jutrze.

Jutro, w wieczór wigilijny
gdy za stołem zasiądziemy
owoc mojej ciężkiej pracy
wszyscy z apetytem zjemy.

I nie będę się przechwalał,
że to ja, że ręce moje
bo nie jestem wcale skromny
tylko się małżonki boję.

Na nią będą spływać laury
za frykasy i pyszności
oraz wszystkie ochy, achy
domowników oraz gości.

Pozdrawiam świątecznie:))) HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Migreno, proszę... czy Ty chcesz, żebym wzleciała z gęsią skórką aż nad Cuzco? Nie pisz tak pięknie bez ostrzeżenia! Bo jak kobieta ma normalnie funkcjonować, kiedy Ty zamieniasz brak w obecność, a każde słowo w szept przy uchu? Chcesz żebym umarła ze wzruszenia?
    • "A mieć własne poglądy i mieć własne zdanie - to dwie różne sprawy."   Filozof Łukasz Jasiński 
    • "I nigdy nie wierz ludziom, którzy żyją w wykreowanej rzeczywistości, wrzucają innych do jakiegoś worka politycznego, oceniają innych na podstawie plotek i wywierają zakulisową presję."   Filozof Łukasz Jasiński 
    • Jak zawsze ciekawa historia Twojej rodziny i małej ojczyzny. Nie rozumiem tego:  "pomiędzy chrześcijan a Rusi granice". Rus była chrześcijańska od 988 roku.  Pozdrawiam  
    • Zamykam za sobą Polskę. Zostawiam cię  w powietrzu – które pachniało tobą, zimą z twoich dłoni i kawą, którą piłaś, jakby każda filiżanka mia­ła w sobie sens życia. Cuzco – mówią, że tam serce świata. Ale moje zostało przy tobie, przy twoim łóżku, w tej małej przestrzeni między poduszkami, gdzie śmiałaś się, że chowasz sny. Tutaj lamy patrzą obojętnie. A ja patrzę w niebo i widzę twoją szyję – jak wtedy, gdy odwracałaś się niespiesznie, jakbyś wiedziała, że za chwilę cały świat się zatrzyma, bo ty spojrzysz. Piszę do ciebie listy myślami. Kartkami są ściany hostelu, atramentem – mój brak ciebie. Każdy dzień tu to jedno twoje imię, którego nie mówię głośno, żeby nie oszaleć. Cuzco jest piękne. Ale ty jesteś piękniejsza – i to nie jest fraza. To desperacja. To jak powiedzieć: „Niebo bez ciebie nie świeci, tylko  milczy światłem.” Wracam. Nie wiem kiedy. Ale wracam do ciebie – nie do kraju, nie do miasta. Do ust. Do szeptów o trzeciej nad ranem. Do tych spojrzeń, co mówiły wszystko, zanim zdążyłem zapytać. Czekaj. Albo nie czekaj – tylko żyj. A ja będę wracał w każdym śnie, aż naprawdę wrócę. I wtedy Cuzco będzie tylko nazwą, a ty – całym kontynentem, którego nigdy nie opuszczę. wiersz napisany kiedyś... dla kogoś.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...