Bezpowrotnie...

[Lena Lewandowska]

Żadnej z chwil już nie wróci
Nie przywoła jego uśmiechu
Nie zatrzyma się gdy zawoła
Nie dotknie jego ust

Zwinęła cichutko swe potężne skrzydła
ostatnią łzę otarła z policzka
a teraz stoi dumna i zimna
Tak samo jak wtedy gdy była magiczna

A teraz swe ręce wyciąga z mogiły
zięmię strzepnie z sukni swej czerwonej
Węże w jej włosy ciemne się wwiły
Stąpa po trawie świeżej i zielonej

Modlitwy jej słyszą dzieci na cmentarzu
Składa je gdy tylko wyjdzie księżyc złoty
Krzycząc do Jezusa co wisi na ołtarzu
Plamiąc krwią czerwoną loków swoich sploty...

[Thomas Deszcz]

Powiało grozą. Do końca nie wiem kim ona jednak jest. W pierwszej chwili skojarzyło mi się z upadłym aniołem, albo dziewczynę nieżyjącą, nieszczęśliwą, która dla niego ( faceta ) była " magiczna ", choć w sercu piekielna. W sumie to już sam nie wiem. Ale i tak daję " + ", bo dreszczyk się poczuło.

Pozdrawiam.