Drzewa nad stawem, czyli ciekawostki z życia liści

[Justius Kroom]

Pewno nie raz, późną jesienią
zwykle po pierwszym mocniejszym przymrozku
widzieliście owo wesołe,
zbiorowo-radosne,
idące z cichym pośpiewem -
nurzanie się liści w stawie.

Przez wiosnę i lato
tkwiąc przytwierdzone do pędów, gałązek
patrzą w dół z drzewa w wodę obojętnie -
zajęte alchemią przemian
gazów w ciała stałe.

Jesienią
rzucają nagle tygle, probówki, menzurki
gdyż zbiera je chęć -
na pływanie.

Silą się, marszczą, kurczą ogonki
chcąc wskoczyć do wody;
to żółkną, to czerwienieją
co niektóre, jeszcze bardziej z wysiłku
ciemnozielenieją.

Wreszcie spadają:
lecą, szybują, fruwają
kręcą beczki, korkociągi -
wpadają, i -
pływają...

Po chwili już grubym kożuchem
się w toni wody unoszą,
radośnie szalone, ze szczęścia pijane
wchłaniają łapczywie woń błotną,
zapachy mułowe je wabią, i -
nikną...

by wiosną wśród koron -
ponownie wytrysnąć nad stawem.

[Justius Kroom]

Zapraszam do mojego nowego h2 w Hajkowni. Tam próbowałem to samo opisać, lecz krócej - bo po hajkowemu

Pozdrawiam