Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz, że wierszyk ma trochę niedociągnięć,
ale:
jakoś nieszczególnie zwracam na nie uwagę, bo -
właśnie:
w wierszyku jest niesamowity spokój. nie, nie taki - jest dobrze, bezpiecznie, przytulnie.
to spokój, który pojawia się w chwilach zupełnej ostateczności - po złościach, awanturach, dołach, kiedy już nie ma siły na żadne działanie.
ten spokój, to bezsilna zgoda na to, co jeszcze się zdarzy. w takim momencie wszystko może wrócić do dawnego (dobrego) stanu rzeczy albo zawalić się doszczętnie.
można tylko czekać. ja rozumiem tak rozumiem ten wierszyk, a przynajmniej wydaje mi się, ze rozumiem - i to mi wystarczy.
pozdrawiam, Marcyś
Opublikowano

spokój jest przyjemnie odczuwalny, zapis rzeczywiście z lekka kuleje, ale dłuższe wersy zgubiłyby choćby ten spokój, natomiast przeszkadzają mi ierwsze trzy wersy 1. podójna połówka 2. noc powielająca się w alszej części 3. i (nie wiem dlaczego) niepasujące wg. zestawienie "rośnie w uszach". Wydaje mi sie, że przydałaby się alternatywna wersja tej strofy, gdyż retusz to chyba tyćkę za mało.
pozdrawiam

Opublikowano

osłabiacie mnie ludzie..co do powtórzeń "nocy" napisałam wyżej, że wiem, że jest i czekam na rozwiązanie jeśli sama nie wpadnę a co do dwóch "połówek" - to chyba śmieszne, że ktoś na to zwraca uwagę, że są dwie...świadomość mi działa, chyba po coś są w tak minimalistycznej formie...osobiście nie uważam tego za błąd a za skojarzenie zamieszczone w pewnym celu i tego będę bronić jak na lwa przystało

Waldemarze,dziękuję

Adela nie pije (to się chwali...w niktórych przypadkach),miło mi, Martyna, nie żaden pan

Stanisławie, nigdy Ci dzwięk nie rósł w uszach?:) chyba że to problem, nomen omen fonetyczny...nie będzie alternatywy,ale baaardzo dziękuję za komentarz

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma Ja już się określam, że jestem człowiekiem, gdy chcę wejść na swoją pocztę. :))) Pozdrawiam. 
    • @GosławaNie o to chodzi, Twój wiersz jest właśnie taki - działa na zmysły, na wyobraźnię. Nigdy nie widziałam jak uśmierca się zwięrzęcia. Może dlatego zrobił na mnie tak ogromne wrażenie. 
    • @hania kluseczka Koleżanka to jest zdaje się specjalistką puenty, a nie morałów :))   @violetta Piszę o sytuacji, a bywają takie, że tej winy rzeczywiście nie ma, choć peelowi wydawało się przez 20 lat że była. A jak peel się połapał w końcu to dziwnie mu z tym było i też długo. Życie i takie pisze scenariusze. Dużo spraw również damsko - męskich ma duży wymiar niechcący. 
    • @Simon Tracy To Twój  bardzo wyrazisty, mroczny świat, który żyje własnym rytmem - na pograniczu snu, koszmaru i metafizycznej medytacji. Jest w tym coś z Poe, coś z romantycznej makabry, ale też bardzo osobisty ton – jakby narrator wędrował po własnym, prywatnym zaświecie.   
    • @Amber to jest jedno z moich ukochanych dań zaraz po czerninie z kluskami ziemniaczanymi uwielbiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Krzysztof2022 dziękuję pozdrawiam serdecznie @Simon Tracy bo takie to właśnie były sielskie klimaty  A ten mrok który mimo wszystko był to dla gospodarzy codzienność    @iwonaroma dziękuję Ikonki za miłe słowa pozdrawiam serdecznie @Wędrowiec.1984 bój się bój Łap @Wiechu J. K. w latach 80 też można było takie rzeczy zobaczyć  Ja wychowałam się na wsi i dla mnie widok zabijanych zwierząt hodowlanych jakoś specjalnie nie ruszał  Teraz zostałyby na moich rodziców nasłane wszelkie możliwe służby  Wtedy to była normalność że zwierzęta hoduje się na mięso  Co prawda mój tata nigdy osobiście żadnego nie uśmiercił  Prosił o to sąsiada  Miał jak na "chłopa" za miękkie serce  Nawet burzy się panicznie bał i uciekał z domu do sąsiadów  To mama była takim filarem twardo stojącym na ziemi i wszystko mocno za "mordę " trzymała  Lubiłam jako dziecko pomagać przy porcjowaniu mięsa  A smak świeżonki do tej pory pamiętam i czerniny takiej zupy z krwi kaczki   @Berenika97 przepraszam nie chciałam nikogo obrzydzić  Po prostu lubię pisać takie bardzo realistyczne wiersze żeby było czuć tą autentyczność przeżyć  Pozdrawiam serdecznie i bardzo dziękuję za słowo pod wierszem
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...