w pozasezonowym słońcu

[magocha]

kobieta uśmiecha się zamyka oczy
jakby bała się taksującego wzroku
jej myśli mają zapach jabłek minionego lata
resztki ciepłej obecności nie ogrzewają cienia
rzeczy niepoznanych

ludzie są grzeczni nikt się nie gapi litościwa etykieta
opanowała sztukę obserwowania nie wprost
spojrzenia jak oddech na karku nie wrogie ale zimne
pod obojętnością widać rzeczywisty głód wiadomości
w tamtych błękitnych oczach nie ma powitania
jest dźwięk którym ona już się nie śmieje

poza nią obraz jaki się ma na długo
po wybuchu ognia
kocia nieufność zaciska dłoń

[John_Pool]

Nie bardzo kapuję. Ale skoro poza mnie wykracza - musi być dobre...