****

[Agata Pawlus]

bo dałeś mi wiarę
i nadzieję na nadzieję
bez zobowiązań
między drzewami posadziłeś duszę mą
i doglądać nie zapomniałeś
by nie upadła
by nie podwiędła
by żyła


codziennie idziesz ze mną
nie pozwalasz zapomnieć
o istnieniu dwóch ramion,
które na plecach dźwigają
rannych i słabych
tak czule uleczasz
tak czule wybaczasz
tak czule kochasz

i tyle siebie dajesz
tyle spojrzeń słońca
a ja głupia
wciaż szukam
twarzy z obrazów
nie dostrzegając
jak życie wzmacniasz
jak świat odradzasz
jak drogi prostujesz

ja tylko protestuję