Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bo dałeś mi wiarę
i nadzieję na nadzieję
bez zobowiązań
między drzewami posadziłeś duszę mą
i doglądać nie zapomniałeś
by nie upadła
by nie podwiędła
by żyła


codziennie idziesz ze mną
nie pozwalasz zapomnieć
o istnieniu dwóch ramion,
które na plecach dźwigają
rannych i słabych
tak czule uleczasz
tak czule wybaczasz
tak czule kochasz

i tyle siebie dajesz
tyle spojrzeń słońca
a ja głupia
wciaż szukam
twarzy z obrazów
nie dostrzegając
jak życie wzmacniasz
jak świat odradzasz
jak drogi prostujesz

ja tylko protestuję

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • "Polska nie będzie naiwnym partnerem w konkursie egoistów na rynkach i frontach wojen" - zapowiedział premier Donald Tusk w swoim wystąpieniu podczas otwarcia Europejskiego Forum Nowych Idei w Sopocie, podkreślał przy tym, że teraz przyszedł: "czas na odbudowę i repolonizację polskiej gospodarki, rynku i kapitału" - gdyż - "skończyła się era naiwnej globalizacji" - po prostu nadszedł czas na nacjonalizm gospodarczy.   Źródło: Business Insider    Komentarz odautorski: wreszcie coś optymistycznego, zamiast: pesymistycznego - dołującego...   Łukasz Jasiński 
    • ładnie - klimatycznie a przyznam się że pierwsze skojarzenie było z polityką: "jak oćma na trwałe zakryła kawałek świata"  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        w ciemności budzą się demony gdy oczy zamknięte nadaremny trud wpuść światło - ono cię ochroni zanim się spostrzeżesz już nie ma ich tu :)
    • na światy sklejone horyzontem raz spojrzysz i jesteś pewien że wiesz najtrudniej pamięta się czekanie   ktoś domalował cię do tych spod sklepu   myśli jak haczyki czepiają się pędzla   ostatnio byłem na plaży tam słońce zachodzi latami
    • @Jacek_Suchowicz Dzień bez słowa jest stracony. Dziękuję  ; )
    • Deszcz… to nie tylko woda z nieba — to wspomnienie czułego szeptu, który spływał po szybie gdy świat milczał.   To palce stukające w parapet jakby chciały powiedzieć: „Nie jesteś sam, słyszysz?”   W nim jest coś dziecinnego — radość biegania boso po kałużach, i coś dojrzałego — łzy nieba, które wie, że czasem trzeba się wypłakać, żeby znów było lżej.   Deszcz jest jak pocałunek, nieoczekiwany, a potrzebny. Czasem lodowaty, czasem ciepły jak Twoje dłonie, gdy przyciągasz mnie bliżej i szepczesz, że nie muszę się bać.   Uwielbiam, gdy przemyka przez włosy, jakby mnie głaskał, gdy nie mam siły prosić o dotyk.   W nim czuję rytm świata, niepowtarzalny, a znajomy — jak nasze serca, gdy idziemy razem bez słów pod jednym płaszczem, a mokniemy oboje.   Bo deszcz… to historia, którą zna tylko skóra. To pamięć bliskości, która nigdy nie przemija.   A gdy pada, słyszę, jak wypowiada moje imię, a może i Twoje — bo w kroplach zawsze jest coś z miłości.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...