Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dziewiętnaście lat to za mało
dziewiętnaście lat to za dużo

rysuję niebieską karuzelę i clowna
na huśtawce piję tanie wino

mamo zdejmij mnie z huśtawki
tato przepraszam że nie wróciłam na noc
obiecałam przecież
jutro rano napiszę list do Świętego Mikołaja
niech przyniesie mi nową bezbłędną przeszłość

przebiorę lalki w dłuższe sukienki
żeby umiały być dorosłe

zanim odrośnie mi grzywka
usiądę na ziemi
w oczekiwaniu na czerwone światło
pierwszą gwiazdkę albo ostatni księżyc

dziewiętnaście lat to za dużo
żeby bawić się w chowanego

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zbyt dużo zbyt mało
a przeszło
jest u Autorki
bardzo dużo w treści
bogato i tyczy się teraz i tam
nie pewna czy nazbyt
ciutkę ucięłam, przesunęłam,
może coś się zda,
pozdrawiam :)
Opublikowano

dziewiętnaście lat to za mało
dziewiętnaście lat to za dużo

rysuję niebieską karuzelę i clowna ===> nie rozumiem ;)
na huśtawce piję tanie wino

mamo zdejmij mnie z huśtawki
tato przepraszam że nie wróciłam
na noc choć obiecałam ===> boli mnie 'przecież'
jutro napiszę list do Świętego Mikołaja
niech przyniesie bezbłędną przeszłość ===> leciutkie cięcie. Dobra strofa!

przebiorę lalki w dłuższe sukienki
żeby umiały być dorosłe

zanim odrośnie mi grzywka
usiądę na ziemi w oczekiwaniu
na czerwone światło
pierwszą gwiazdkę albo ostatni księżyc

dziewiętnaście lat to za dużo
żeby bawić się w chowanego ===> 2 'żeby' w jednym wierszu - razi troszkę.

Pointa na dwa plusiaki, wiersz na jeden. Chwilami za enigmatyczny dla mnie, niemniej ładna robótka i trafia :) Wiel/uśmiechu!

PS: Judytko, kolejna bitwa na wersje :) Słodko.

Opublikowano

Piękne wejście.
I dalej w tym tonie (Pancolku, popatrz na budowę - 1 wers - "za mało" (clown, huśtawka), 2 - "za dużo" (tanie wino) aż do końca. To jest dowód, że pomimo trudnego tematu (dorastanie) można wybrnąć z podniesionym czołem.
Na tak.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Judytko, dziękuję za zaangażowanie - całkiem ładnie Ci to wyszło... ale tak bardzo w Twoim stylu, nie w moim. Dlatego tym razem nie skorzystam...
Powtórzenia i podobieństwo w budowie pierwszej i ostatniej strofy były zamierzone, nie mogę tego zmienić, bo to znacząco zmieniłoby kształt wiersza, jaki chciałam uzyskać.

Jeśli chodzi o "za mało", "za dużo" - pan Krzywak chyba dobrze to wyjaśnił...

Opublikowano

piszesz że nie możesz zmienić kształtu
wiersza ale dwie pierwsze zwrotki, jakoś nie przekonują
nie wiem jak to nazwać, chyba Różewicz pisał:

życie bez Boga jest możliwe
życie bez Boga jest niemożliwe

podobieństwo jest,
prawda

a rada:
połączyć pierwszą zwrotkę z trzecią
itd,

po pierwsze otrzymamy rzeczywisty " rozmach "
a po czwartym wersie wiersz nabierze dodatkowo
dramatyzmu,

tak to widzę
strzałka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



spoko jakby to po młodzieżowemu;)
ps. z nikim się nie bije Pancolku

No okej, okej. Jako wychowany młodzian, cofam tamto określenie - dwie propozycje odrzucone to żadna bitwa:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wyobrażał sobie człowiek nie wiadomo co gdy jesień szczodrze częstowała miodowymi cukierkami z kradzionego   mówiła - jestem czekam światło czepiało się rąk   myślał - przezimuję w tym przytulnym wierszu   a to tylko kolejny opuszczony dom ostatnie słowo dopala się gdzieś w kącie łagodność nagle obca oblepiła słodkawym zaciekiem strzaskany wykusz   tego oswojenia nikt nie weźmie na siebie   są jednak niekończące się drogi szlaki trasy przez kolejne północe są inne imiona które wejdą w nawyk   wystarczy otrzepać się z liter i obrazów pozwolić aby wiatr nagle   spłoszył     Pusty dom - Tie break/ sierpień 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Dekaos Dondi   Spacer w krainie czarów na krzyżówce T trzech wierszy :)
    • @huzarc  Rozkłady codziennych pociągów mają potencjał na spokój i równowagę, ale są bez znaczenia... wobec spotkania z absolutem .
    • Spotkali się przypadkiem, jak dzień i noc. On z głową w chmurach, z sercem, które czuje wszystko naraz. Nie szukał relacji, tylko połączenia. Takiego, które budzi w środku spokój, a nie tylko daje obecność. Dla niego miłość to nie plan to droga, przez którą uczysz się siebie. Ona z ziemią pod stopami, z sercem, które bije w rytmie rozsądku. Nie szukała magii, tylko równowagi. Dla niej związek to coś, co ma działać jak dobrze zbudowany dom: stabilny, logiczny, przewidywalny. Nie ufała uczuciom, bo wiedziała, że potrafią zwieść. On widział w niej duszę, Ona w nim emocję. On chciał czuć, Ona chciała rozumieć. I choć przez chwilę ich światy się zetknęły jak nocne niebo ocierające się o brzask to oboje czuli, że ten moment nie może trwać wiecznie. Nie dlatego, że czegoś zabrakło. Ale dlatego, że miłość potrzebuje wspólnego języka. A oni mówili różnymi równie pięknymi, ale nieprzetłumaczalnymi. On odszedł z sercem pełnym uczuć, których nie mógł wypowiedzieć. Ona została z myślą, że to wszystko było zbyt skomplikowane. I choć każde poszło w swoją stronę, to w pewien sposób oboje wiedzieli że ta historia była potrzebna. Bo on nauczył się, że nie każda głęboka więź musi trwać wiecznie. A ona że nawet najlogiczniejszy świat potrzebuje czasem odrobiny magii.
    • Mówisz "tak" Mówisz "nie"   Potem słyszę  Myśli twe    Odbijają się  Tak nagle    Echem od czterech ścian       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...