Pani Duże "M"

[kawcia9]

Przyszła niepozorna
Całkiem ułożona
Niby cicha woda
Pani Duże „M”
Zaszyła się w kącie
Szepła coś przelotem
Błysnęła jak iskra
I znikła
Niabanalna Pani Duże „M”
Tajemnicza
Mix emocji
Wrażliwa, postrzelona
Wdzięczna i bystra...
Niepokorna, szalona
Mówiła, że dobrze jej...
Ach, ta Pani Duże „M”
Pomieszała życie z snem
Pogmatwała dobro ze złem
Jak ocean i jak burza
I co tylko się porusza
Tornado i eden
Namieszała Pani Duże „M”
Bałaganiarz z niej, aż strach
I nie wróci już, skąd przyszła
Ona mieszka w nas
Pani Duże „M” przewróciła
Do góry dnem nasz świat
Czy ucichnie? Czy zamilknie?
I gdzie jutro zarzuci swą sieć
Nasza droga Pani Duże „M”?

[Justyna Kosikowska]

Wybacz, mnie nie zachwyciło.
Pozdrawiam!!

[kawcia9]

w porządku, wiersz pisany w pośpiechu, od "niechcenia" , piórem , a nawet jeszcze nie piórem amatorskim :]

[myślątko]

nie znam takiego słowa : szepła
a jeśli chodzi o miłość to mam inne wyobrażenia