requiem

[seweryna żuryńska]

gdzie te oczy
które sercem się śmiały
gdzie te usta
co ciepłem wabiły
gdzie to ciało
wyuzdanie śmiałe
mogiły

gdzie ta wiara
ku gwiazdom lecąca
gdzie marzenia
co dniom dały siły
gdzie spełnienia
w rozkoszy tonące
mogiły


jak strachem na wróble
los życiem kołysze
i każdy bieg musi
zamienić się w ciszę

[Paweł_Kolcaty]

Wiersz w dobrym stylu retro. I jak stare wino smakuje.

Pozdrawiam, nieco pogodniej, nieco cieplej, majowo,
Kolcaty

[Dotyk]

jak strachem na wróble
los życiem kołysze
i każdy bieg musi
zamienić się w ciszę -piękne

Seweryno - pytamy, chcemy odnaleźć, płaczemy. Tak już jest.

Daj się uśicskać skarbie. Niedługo rzucę się na Ciebie jak leff!!!
Nie mogę doczekać się

cmok - Mireńka

[Awrilka]

pozwole sobie skomentowac
wiersz naprawde mi sie podoba
robi wrazenie jakby zostal napisany dawno dawno temu w innej epoce.
pozdrawiam i czekam na nastepne