Spust

[Tomasz_Biela]

z prochu powstałem
ze ślepej drogi wyjdę
cało

*

waham się przed przepaścią
twojej klęski
nabojami naładowany
wystrzelę zaraz w dół

mechanizm bezcenny jak eksponat
na czarnym rynku właściciel sam
w sobie ginie

od własnej broni
popsuty tym samym surowcem

wyrywam zdrowe sedno
miedzy odwagą a tchórzostwem ratuję
rozsądek

[zak stanisława]

czym walczysz od tego giniesz, mawiają
z tzrech rzeczy jednak rozsadek zawsze warto uratować, by wyjśc z twarzą,
dobrz puenta, Tomku
z pozdrowieniami ES

[bajka-bajka]

rozsadnie robisz ;).....pozdrawiam

[kaja-maja28]

ładnie,zawsze rozsądek króluje
Pozdrawiam milutko

[Judyt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

przepraszam bardzo!
tak czytać można?
nie umniejszając całości
dobry!
oddzielający
to co ważne, czy jednak
rozsądek to chroni
przed spustem? :)
(takie dywagacje;)
pozdrawiam

[Tomasz_Biela]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję
wojuję i nie ginę jak narazie

wieczności.

[Tomasz_Biela]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ach dziękuję bardzo ;)

wieczności.

[Tomasz_Biela]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

może i nie zawsze ale przeważnie

wieczności.

[Tomasz_Biela]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

przepraszam bardzo!
tak czytać można?
nie umniejszając całości
dobry!
oddzielający
to co ważne, czy jednak
rozsądek to chroni
przed spustem? :)
(takie dywagacje;)
pozdrawiam


można czytać jak się chce
interpretować


pocięta Twoja wersja
jak rozsypany proch :)


dzięki
wieczności.

[Espena_Sway]

Bielaczku, podoba mi się; początek zaczerpnięty
z Pisma Świętego, zakończenie z filozofii. do tego
trochę Twoich przemyśleń, caŁość na +.

pozdrawiam Łejeczka :)