Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

„pod palcami”


Madonna

Rekomendowane odpowiedzi

w strugach dymu
bez znaczenia

w słońc potokach
tęczach motyli

z odbiciem w bruku wspomnienia

krew co płynie pustym strumieniem miasta
gaśnie, pęcznieje

kruszy się w dłoni dotyku


jeden uśmiech bladego nieba
-i wrócę-


jedno westchnienie przebudzenia
drobne nitki światła
ciężkie od pyłu miłowania-zaspane-
w spojrzeń falowaniu

by odnaleźć Ciebie w serca dotknięciu


i ta dłoń
ostudzi białe milczenie
co pod powiekami
na ustach pozostaje
zdobione kwiatami nieba

dogasa
przycicha
rozlewa płomienie

przez mury przecieka
ożywa


znika...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk Tak,  to taki "wiersz prozatorski",taki tam eksperyment, może niezabardzo udany.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nad smutkiem - ponieważ jest jego panią. W mojej głowie to było oczywiste, po Twoim pytaniu już jest mniej...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję, Twój również niezły To jest melodia cierpienia - moja ulubiona jako autora wierszy
    • Z księgi na księgę wyrasta, Sterta prochów, głucha trwoga, Przeklęty dom w środku miasta, Bez porządku i bez Boga. Okna puste, puste plany, W martwe ramy mgła się wlewa. Robactwem wypełnione ściany, Każda myśl tu w pył się zmienia. Skóra pęka, kruszą księgi, Flaga w strzępy się przemienia. Dom obłędu, gdzie głos nędzny Brzmi w symfonii zapomnienia. Sejmem zwą go – śmiech ponury, Gniją słowa w mroku ciszy. Wokół cienie, trupów góry, A zgnilizna się rozrasta W centrum miasta, rak wyrasta Krwawym cierniem obleczony Krzyk rozpaczy w ciszy ginie Nikt nie słyszy Wszystko gnije
    • stoję oczarowany przed półkami alkoholi pięknych i nachalnych   dzikie rumy wódki imperialne spacerowy eskapizm Rimbauda moje życzenia spełnia mała Gina a kumple już pod ziemią   Waldek Robert Jasiu za wasze chciałbym wypić kiedy Nowy Rok przyjdzie z jebanym entuzjazmem   żeby było wam nieziemsko
    • @andrew Ogromnie mnie cieszy że nie byłem jedynym, który napisał dziś wiersz poświęcony pamięci Mędrców ze Wschodu… Ja w temacie biblijnych Mędrców ze Wschodu nie powiedziałem  jednak jeszcze ostatniego słowa! Już dziś polecam łaskawej uwadze mój kolejny tekst, który zamieszczę tutaj w najbliższych dniach... Uprzedzam jednak że będzie o wiele dłuższy od tego... Ale ciii... Na razie to tajemnica!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...