Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiatr od Wschodu


nie ma

Rekomendowane odpowiedzi

Krwią zalane słońce
po raz kolejny przyjmuje cios,
po raz kolejny umiera,
z modlitwą wita wystrzały,
po raz tysięczny wpada do grobu.

Oto ziemia usłana
cieniem stygnących ciał
tych przysięgą związanych,
tych, co umarli samotnie
lecz z oddali słychać łkanie.

W czyjejś dłoni różaniec.
Dźwięczy Chrystusowy krzyż,
poruszany wiatrem od Wschodu
w tym wkrótce pamiętnym lesie.
Po cichu liczy ofiary.

Oczy ziemią przysypane:
zbyt długo niewidzące,
by ujrzeć tajoną prawdę,
by ujrzeć wyciągniętą dłoń,
by powiedzieć - wybaczam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...