Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pozwól trwać aż gwiazdy zgasną
daj siłę
włóż miecz do ręki i nakłoń do czynu
zburzę mur milczenia
ujrzyj moją insolację

pozwól trwać aż czas przeminie
daj wiarę
włóż tarczę do ręki i nakłoń do czynu
zmuszę śmierć do krzyku
poczuj moją kordialność

pozwól być sobą do ostatka
daj byt
połóż serce na dłoni i pozwól mu bić
będę żył by życie dać innym
niech padół ziemski ujrzy
człowieka o otwartym sercu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:) trochę słowa takie dziwne i..coś;) kor..coś;)
wręcz byt, dobrze kombinowujesz, ale sam
widzisz, że zgrzyta czasem, bo Autor
zdaje się chciał zawrzeć dużo w jednym,
nad formą bym coś pozmieniała,
pozdrawiam
Opublikowano

Jest coś przesadnego i olbrzymiego w ludziach u których Jowisz zajmuje dominującą pozycję, bądź są urodzeniowymi Strzelcami lub posiadają takiż ascendent. Używa się pojęcia "jowialność" opisując wielką serdeczność, dobroć, kordialność, ciepło i przyjacielskość. Ludzie ci swoim zachowaniem prawie, że przygniatają innych. Niejednokrotnie przesadzają w reakcjach, gestach, postawach i działaniach. Nie czynią wszakże niczego złego w ich mniemaniu. Tyle, że czasem przesyt bywa ciężkostrawna.

nie omieszkałam poszukać na googlach.

insolacja- nasłonecznienie

Gabrielu uzywasz tych pojęc z dziedziny geografii, astrologii, ciekawam co studiujesz?
pozdrawiam , wersją marianny,
ES

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dzięki, dzięki, dzięki!!!!!!!!!!
ta wersja jest super :P
właśnie nie wiedziałem jak ten wiersz wygładzić, a tu proszę - gwiazdka z nieba o imieniu marianna ja.
pozwolę sobie jednak usunąć zaimek "mej" sprzed ręki, bo będzie go trochę za dużo :-)
jeszcze raz dzięki serdeczne :-))))
pozdrawiam ;-))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jest Pani jak zwykle bardzo wnikliwa - i chwała Pani za to :-)
specjalnie użyłem tych słów (szukałem w thesaurusie) aby pokazać kontrast - człowiek, taka mała istota chce zrobić coś ponad - chce nasłonecznić, chce pokazać swoją serdeczność. to bardzo trudne, dlatego chciałem pokazać tą przepaść.
pozatym, oczytałem się trochę mangi ostatnio ;-)) miecz księżyca, tarcza nadzieji, itd. a w tym wszystkim poświęcenie, heroizm i potrzeba czynienia dobra.
mam nadzieję, że w tym tekście to widać.
studiuję otóż filologię, ale angielską ;-)
pozdrawiam serdecznie i rozświetlam dzień :P :P :P
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pani Stasiu, brzmi ładniej, ale właśnie jeśli chodzi o jedność, to zmienić musiałbym i drugą zwrotkę, a
poczujesz moją kordialność
gdy śmierć krzyknie

nie brzmi mi jakoś (ale prześpię się z tym:-))

dziękuję za komentarz :-))))))))))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...