Kraina miodem i mlekiem płynąca

[Echnaton]

Pstrokaty motyl w cieniu i ciszy na łące,
pod błękitem co wdali leniwie się szerzy.
Pyłki się w świetlistości unoszą pachnące,
od jabłoni co rodzi kwiat w odcieniach beżu.
I przypadkowy zając przypadkiem przekicał
obok leżących w trawie sytych i szczęśliwych.
Jeden ruch myszką,
wygaszacz ekrany zaniknął.
Parę kliknięć i już słychać
skoczne skrzypce, pod nimi gitara
nad wszystko głos.
W wygodnym fotelu razem
w swojej krainie paru pokoi
prywatne mleko
prywatny miód
spływa z każdej
ściany strony.

[Pan poeta]

pamięta pani czasy poszlaki?wtedy za trzy wiersze mogła spotkać człowieka kara, proszę o umiar.