Noc i ona i ona i noc

[Pan poeta]

Noc i ona i ona i noc


pójdziesz spać, tarczka w sen, karawany szczawi, plamy rdzy
na twarzy wrogów, klinem obejdą cię dziobate motyle.
oddasz wszystko co złowiłeś, pył, gruz, piaskowce i chrząstki, białka, tłuszcze.

biuściaste zbijesz szyby,
spętasz fieranki w pękate rogi złotego jelenia, bufiaste
pierzyny otrzepiesz ze skóry diabła, będą biegać po twej twarzy
zielone kiry błogiej natury magazynując czerwone rumiane śliny złości.

a zły jesteś, bo wiesz że za chwilę przejdziesz przez pustą ścianę lunatykując
długo jeszcze rozchylone jej pochwiane drzwi

[zak stanisława]

a zły jesteś, bo wiesz że za chwilę przejdziesz przez pustą ścianę lunatykując
długo jeszcze rozchylone jej pochwiane drzwi

dziwnych słów używasz w złości,
ale puenta niezła, na twój sposób zagmatwana.
pozdrawiam ES