Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pową


Joanna G rabowska

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Proszę pani, proszę o konstruktywne dowody na jakoby moje grafomaństwo, złośliwym bowiem jest taka persfazja z kimś kogo się nia zna, a tymabardzierj z kimś kogo się nigdy nie pozna
Trzeba wprost powiedzieć, pisze pani poprostu grafomaństwo, nic z tych wierszy nie wynika, co najwyżej jakieś wrażenie uliterowania strony poetyckiej, albo, co gorsza, zaśmiecanie jej tymi bzdetami o księżycu i słońcu.nic z tego, powtarzam, nie próbuję tutaj nikogo obrażać, nikogo osądzać, poprostu moja teza wynika ze sporego nabytku wiedzy o poezji mojej skromnej, aczkolwiek charyzmatycznej osoby):
nie życzę więc sobie nazywania mnie grafomanem, bez jakiś białych dowodów, tylko z tego względu że się pisze "wiersze", co innego jeśli pisze pani dla wykarmienia kosza, to i może jest jakaś twórczoś taka dzi(w)ka, hehe
pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Proszę pani, proszę o konstruktywne dowody na jakoby moje grafomaństwo, złośliwym bowiem jest taka persfazja z kimś kogo się nia zna, a tymabardzierj z kimś kogo się nigdy nie pozna
Trzeba wprost powiedzieć, pisze pani poprostu grafomaństwo, nic z tych wierszy nie wynika, co najwyżej jakieś wrażenie uliterowania strony poetyckiej, albo, co gorsza, zaśmiecanie jej tymi bzdetami o księżycu i słońcu.nic z tego, powtarzam, nie próbuję tutaj nikogo obrażać, nikogo osądzać, poprostu moja teza wynika ze sporego nabytku wiedzy o poezji mojej skromnej, aczkolwiek charyzmatycznej osoby):
nie życzę więc sobie nazywania mnie grafomanem, bez jakiś białych dowodów, tylko z tego względu że się pisze "wiersze", co innego jeśli pisze pani dla wykarmienia kosza, to i może jest jakaś twórczoś taka dzi(w)ka, hehe
pozdrawiam


poeto- poeci uczą,bawią a przy tym przyjemnie i praktycznie mówić słowa-Każde zbyteczne słowo odpada,kiedy dusza jest pełna.Moim zdaniem Joanna ładnie pisze.Umysł szybko chwyta za słowa i wiernie je zatrzymuje.A Ty wyciągasz Lami chłopca,którego zjadła na śniadanie.
Jest takie przysłowie;
'Albo trzymaj się tradycji,albo zmyślaj charaktery zgodne z sobą'
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ech panie poeto vel Tomaszu Romanie.... wystarczy poczytać komentarze pod pana utworkami. Proszę wrócić do wiersza Bez Boga, za Bogiem znajdzie pan dowód w komentarzach. A tak na przyszłość proszę pana niech pan nie urządza po moimi wierszami jakiejś dziwnej formy pyskówki, bo to nawet nie przystoi. Człowieku, odnajdź w sobie choć ziarnko pokory! POzdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Oj tam, oj tam :) Ale spokój by był z kolejnymi pytaniami :) Miałam na studiach kolegę, który na wykładzie z chemii organicznej, kiedy prowadząca powiedziała o tym, że etanol źle wpływa na połączenia nerwowe odpowiedzialne za erekcję powiedział: Dlatego go nie piję!  I owszem, cała sala w śmiech, ale i wszystkie dziewczyny (a u nas na roku to istny babiniec był :)) zauroczone :) Czy ja wiem? Ciąża na etapie biochemicznym się broni ;) Można być w ciąży, a później spontanicznie poronić. I tak parokroć ;) Chociaż z często imprezującymi to faktycznie jest problem.  No to dobrze :)))   :)
    • Sytuacja wyglądała tak, że nad zmasakrowanymi zwłokami, pod lampą przypominającą tę nad stołem chirurgicznym, stał były lekarz, kardiochirurg, i czekało go złączenie dwóch kawałków człowieka w jedno. To jak leczenie, ale wyglądu. Na dworze błysnęło. Spojrzał w kierunku okna. Wiatr się wzmógł, łamał małe gałęzie, a deszcz się tak rozpadał, że po szybie spływała gruba warstwa wody. Było ciemno, zupełnie jakby już zapadł zmierzch. Zagrzmiało. Aż zatrzęsły się szyby. Spojrzał na zwłoki. Zmarły miał otwarte oczy. Nie wiadomo, czy otworzyły się dopiero chwilę wcześniej, czy cały czas były otwarte. Wydawało się, że samobójca patrzy na Marka, człowieka, który przeszedł na martwą stronę życia, i błaga o cud. Marek poczuł się jak doktor Frankenstein. Dreszcz przebiegł mu po plecach. Natychmiast sięgnął do oczu zmarłego i zamknął mu powieki. Przez chwilę wydawało mu się, że wiatr na zewnątrz śmieje się z niego. Wicher gwizdał w gałęziach, zaułkach i na krawędziach budynków, jakby kibicował niemożliwemu: wskrzeszeniu umarłego. Ciało nagle drgnęło. Jakby spięły się mięśnie. Światło zamigotało. Odskoczył. Ale natychmiast oprzytomniał. Oto on, Marek Olkuń, kiedyś pan życia, a teraz pan śmierci. Szukał swojej przeszłości. Zdawało mu się, że słyszy wydobywający się z czeluści śmiech. I echo, które temu towarzyszyło. Wszystko wybrzmiało razem: śmiech, wycie wiatru i dźwięk uderzającego pioruna. Marek opadł bezsilnie na stojący obok stołek. Zaczerpnął głęboko powietrza. I odczekał dłuższą chwilę. W końcu za pomocą grubych nici chirurgicznych połączył dwa fragmenty ciała tak dobrze, jak to było możliwe.
    • Tylko mi tu nie pucuj Gdzie wysiądziesz Z pęcherzem pełnym Pośród zgliszcz Nie oszukiuj mnie Gdzie zajdziesz wśród pachnących tępo Wśród sztucznej nocy Wysiadam Nic nie czuję   W końcu 
    • Witam - walczyć o miłość zawsze warto - wiersz na tak -                                                                                                            Pzdr.
    • Oj dziękuję @Leszczym widzę odkopujesz mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      dzięki
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...