Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Chwila-Beata

Pan poeta
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Pan poeta

Pan poeta

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Chwila-Beata

dużo...dużo...potem znów pobladła.ruch
podszedł pod dywan.dziewczęcy kędziel włosku
zssunięty podczas zakładania piersi
tylko chwila to była podeszła jednak powoli
cymianowymi nóżkami.z kurczącym ukłuciem szpilki
chwilę drgnęła(chwila drgnęła)dziewczyna znów
przymróżyła oczy.monnotonne spojrzenia Beata-chwila
wleką się podpowłokami atomów.sięgną już stanika
cały budynek.ktoś za oknem podszedł powoli wyciągająć
kulę z rewolwera i strzelając w chwilę wiecznością
a potem się piersi osuneły

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


×
×
  • Dodaj nową pozycję...