Overworld

[Pan poeta]

Overworld

wiem, że choćby spośród najgłębi
wynurzał się końca pomrok i szpony
a theos na niebie brakiem korony
kobiet cuchary zagrają w potęgi
-------------------------------------
niebieskie żagle w międzyświaty
wtopiły cząstki wątłe jaśnieniem
wszędzie dni w nocy mijają skinieniem
a kosmos w chaos trendowaty

znów prometeizm zatopił przystanek
gdzie ludzkie ciała i dusze młode
czekały ustronie zawijając w brode
siwizna skończyła ich ranek

odgłos dumerów i dogmatów metalu
stoię niegdyś jeszcze z kobietą
w której dostrzegają tylko zaletą
wypijam wieczność z piersi pucharu

[Pan poeta]

bez przesady, jeszcze nie wiem, ale tutaj są rymy gramatyczne?pan jacek Dehnel mnie rozprawi):