Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

do ciebie Kasiuniu
jedziemy
pierścionki wieziemy
sukienki ze złota

otwórz wrota to daruję

masz co wspominać
buty same stoją a
może już dawno
poszły

każdy ją zna tak
jest gdy niedorosłą
spotkały

nie podeptały się
może to i szczęście
że tak się stało
były zasznurowane

11.09.07r.

* pierwszej:
fragm. tekstu posłyszany
z dedykacji
dawnej

Opublikowano

"do ciebie Kasiuniu
jedziemy
pierścionki wieziemy
sukienki ze złota"

Kojarzy się z utworami "Kapeli ze wsi Warszawa".
Polecam.

PS
Śpiewają i to:

"Dobry dzień, mamusiu, dobry dzień, pozyc mi córecki na tydzień. Łołojoj dadada! Pozycyłabym Ci i na dwa, zeby mi córecka nie zbladła. Nie zbladnie mamusiu, nie zbladnie, będzie przeglądać się w zwierciadle. Łołojoj dadada! ... Łod lustra do lustra chodziła, nie taka Marysia jak była...Wpirw była jak rosa w ogrodzie, a tero jak lilio w ogrodzie...Łołojoj dadada!
...Coś jadła , coś piła, co się tak u Jasia zmieniła? Nie jadłam mamusiu, nie piłam ino się z Jasieńkiem bawiłam.Łołojoj dadada! Ino się z Jasieńkiem bawiłam."

Pozdrowienia.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:P toś mnie Piotrze rozweselił
za ten ogromniutki tekścik,
to prawda, że gdzieś fragm.
ten posłyszałam w dedykacji
ale reszto ino moja, chyba żem
gwarę zmieniła
chwilowo :P
toteż dodam * aby wyjaśnić
skąd,
pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski bardzo dziękuję. Szacunek za szczere słowa. Miło mi.
    • @Sylwester_Lasota Dziękuję, że zajrzałeś tutaj, no popatrz na co mi przyszło :) Mam kilka historyjek z mojego ogródka, postanowiłam je spisać. A niech tam sobie będą.  :)
    • @Naram-sin jesteś tu świeżakiem a już w piórka obrastasz ? Nie wiesz, że inwersja jest środkiem stylistycznym a skoro jest to można ją stosować w wierszach ?A rytm? Pisać wiersze jest sztuką ale umiejętnośc ich czytania chyba jeszcze większą.Napisz swój sonet.Poczytamy i ocenimy domorosły krytyku.
    • @Sylwester_Lasota A ja od zawsze wolałam pisać, Szukałam eleganckich papeterii, znajomi przywozili mi z zagranicy, przecież nie mogłam pisać na jakiejś kartce, wyrwanej z zeszytu, może jeszcze postrzępionej. Któregoś roku, będąc w Zakopanem, poznałam chłopaka, wymieniliśmy się adresami i on zaczął do mnie pisać. Może w tych listach nie było nic ważnego, ale w każdym, na końcu przysyłał wiersz. Nie swój, ale zawsze podpisany przez autora. Po czasie, już zaczynałam czytanie od ostatniej strony, wszystko inne nie było tak ważne, jak wiersz. A wiersz, zawsze dotyczył relacji damsko - męskich, był tęskny, ciepły i jakby do mnie czy dla mnie, no i od niego. Też chciałam dołączyć przy odpisywaniu jakiś wiersz, ale nie miałam żadnej poezji, za wyjątkiem  - Wybór pism Mickiewicza, choć książek w domowej bibliotece sporo - ale nie było poezji. Od tamtej pory zaczęłam szukać i kupować tomiki wierszy. Wszystkie czytałam po kolei, a na ostatniej stronie tomiku, zapisywałam na której stronie znalazłam to, co by się nadało.  I już nie było mi smutno, że nie mam nic dla niego. Po pewnym czasie, zaczęłam się zastanawiać czy nie dałabym rady sama napisać, czegoś od siebie.  I tak się zaczęła moja przygoda z pisaniem.   Dzięki Sylwestrze, pozdrawiam serdecznie :)
    • Wyszli chłopi zboże kosić, przechodząc obok krzyża  modlitwę w ofierze złożyli.   Człowiek kijem chmury  przesuwa, niech świeci słońce i w pracy im towarzyszy.   Wielki ptak powoli opada jego ogromne szpony wbiły się głęboko w ziemię.    Tutaj zostanie i wychowa  pisklęta, kiedy dorosną  razem daleko odlecą.    Na skrzyżowaniu stary krzyż stoi, któremu złamało się jego wiekowe ramię.    Pójdą chłopi jak co dzień, rankiem ze śpiewem ptaków i modlitwę w ofierze złożą.   Ktoś ręce podniósł do góry, nad łanem zboża wypowiedział doniosłe słowa.   Za starym krzyżem zboże stoi pod złamanym ramieniem  wieniec z kłosów żyta złożyli. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...