****

[Piter Noise]

Oni



Piter Noise

(nie zawiera rozdziału pierwszego ponieważ jest modyfikowany...proszę o komentarze)


To było kiedy byłem młody i głupi . Rzecz jasna się okazało że ten kto ze mną rozmawiał to jakiś pomniejszy demon lub zbłąkane ciało astralne . Czytał w moich myślach . Wtedy jeszcze nie potrafiłem się przed tym bronić . Aż w końcu moje zdolności objawiły się w pełni . Robiłem rzeczy dziwaczne i straszne . Ukrywałem to przed znajomymi . Czasami nadużywałem mocy na wrogach . Sprawiałem że się wywracali . Mdleli , wymiotowali i takie tam podobne zabawy które im się należały . W końcu kiedy podrosłem odwiedziło mnie kilku ludzi . W czarnych płaszczach . Wtedy dowiedziałem się kim był mój prawdziwy ojciec . Z czasem zrozumiałem że kiedy osiągnę pełnoletność będę odpowiadał przed Konfederacją . Nie będę mógł już nauczać wrogów kultury po swojemu . Zapisano mnie do Akademii . Okazało się że jestem bardzo zdolnym magiem . Wyprzedzałem zdolnościami swoich rówieśników .
Nigdy już nie rozmawiałem poprzez metodę tarczy ze zmarłymi . Okazało się że są na to o wiele potężniejsze sposoby...
I tak o to minęło mi kilka lat w Akademii . Poznawałem tajniki pradawnych mocy .

*****

3 lata później ( gdzieś na wsi )

Światła już pogasły . Ulice zalał ten sam mrok co zawsze . Cholerna wieś - zakląłem .
Ktoś taki jak ja nienawidzi wsi . Dlaczego ? A skąd ja mam wiedzieć . Może właśnie przez te ciemności .
Pod stopami szeleściły liście . Jesienny wiatr dawał się we znaki dudniąc i wślizgując się w szczeliny domów . Poprawiłem szalik . Mimo chłodu nie zapiąłem płaszcza . To jeden z moich dziwacznych nawyków . Nie ubieranie czapki i nie zapinanie płaszcza . Poprawia mi to ego . Które ostatnio zostało naruszone .
Pewien gruby dupek z firmy elektronicznej zlecił mi zadanie . No i rzecz jasna wykonałem je . Zrobiłem to jak zawsze po swojemu . Ale kiedy dostał to czego chciał . Posikał się ze strachu i odmówił zapłaty . To jeszcze byłem w stanie wytrzymać . Lecz nazwanie mnie pieprzonym oszustem to za wiele dla tak czułego osobnika jak ja . Być może trochę mnie poniosło . Być może .
Wysłanie go do Nich okazało się głupim pomysłem . On stracił swoje marne życie zaś ja straciłem renomę . Kilka punktów mniej nikogo nie zbawi . No ale skrupulatnie nad nimi pracowałem .
Mijałem milczące domostwa . Ciemność jest tym co pozwala mi się ukryć . Ale nie lubię iść przez wieś . Nie wiem wtedy po czym stąpam . Czuję się jakbym był Tam . U Nich .
Pytanie więc co tutaj robię ? Hmm...szukam kogoś .
- Aszhamat !
Delikatna , niebieska poświata rozświetliła mi drogę .
Czasami szczęściu trzeba pomóc . Mawiał tato . No właśnie...
Miałem nie zwracać na siebie uwagi ale co tam . Lubię wiedzieć po czym stąpam .
Jeszcze siedem lat temu nie wiedziałem . Co To jest . A teraz byłem trochę bardziej dojrzały . I wiedziałem co i jak . Chociaż lubiłem czasami nadużyć swoich zdolności .
Tak właśnie wyglądały moje młodzieńcze lata . Nadużywanie .
Skręciłem w boczną , kamienistą drogę . Miałem przeczucie że jestem już blisko swojego celu .
- Dis
Poświata otaczająca moją niewdzięczną osobę zgasła . Zastąpiła ją Aura Płomienistej Przestrogi .
To rodzaj zaklęcia z średniowiecza . Nasi przodkowie wykorzystywali ją do obrony . Delikatne płomienie liżą twoje ciało i odbijają wszelkie pociski . Przyjmijmy że jest to rodzaj kamizelki kuloodpornej .
Widzicie odwiedzam bardzo dziwaczną osobę . Bardziej pokręconą niż ja . Szlachetną ale i śmiertelnie niebezpieczną . Tak . Mój przyjaciel to wielka osobowość .
Doszedłem do rozdroża . Jedna droga skręcała w prawo i miała się całkiem nieźle . Zaś ta druga była cholernie nieprzyjemną , błotnistą ścieżką . Po boku rosły poskręcane jakby w spaźmie bólu drzewa . Ostre , jadowite krzewy wyciągały swoje chude szpony łapiąc nietoperze .
- Ładny dojazd do domku - szepnąłem i skręciłem w trzęsawiska .
Krzew złapał mnie za ramię szykując się do wbicia jadowitego kolca . Uśmiechnąłem się drwiąco . Moja aura odbiła krzew który zasyczał i stanął w płomieniach .
- No tak , harakszes przyjacielu . Obawiam się że to za mało żeby mnie powstrzymać . Ich krzaki odpędzą jedynie same miernoty .
Widzicie jest pewne stowarzyszenie które zajmuję się prawie każdą dziedziną życia . Tworzy różne nowe gatunki . Krzyżuje wszystko co się da . Oczywiście jestem jednym z nie wielu tych uprzywilejowanych którzy mają pojęcie o tym zakazanym dziele . No ale mam swoje zmartwienia .
Nareszcie ujrzałem to co chciałem zobaczyć . Stał tam . Mały domek z zabitymi oknami . Sypiąca się rudera . Odstraszająca samym widokiem .
- Całkiem miło
Nagle poczułem wibrację . Ktoś używał mocy .
Podszedłem bliżej i sięgnąłem po jak się okazało mocno skrzypiące drzwiczki .
- No cóż . Poszło w wieś - zaśmiałem się .
Chociaż wątpie aby tak było . Na pewno użył zaklęcia zagłuszającego .
Podszedłem do drzwi . Dotknąłem klamki...
- Auć !
Popatrzyłem na swoją dłoń . Wyglądała jak poparzona . Aura znikła .
- Możesz skończyc z tymi banalnymi zabezpieczeniami Eryku ? - zawołałem pewien że mnie usłyszy .
Przez chwilę było słychać tylko mój miarowy oddech . Szum wiatru i szelest liści . Nagle podskoczyłem .
- A to Ty . Wejdź proszę - tubalny głos należał do wysokiego , siwego mężczyzny .
Emanowała od niego wielka energia .
- Witaj stary przyjacielu . Porozmawiajmy w środku . Ale wcześniej napiję się herbaty .

*****

Sączyliśmy herbatę . Rozglądałem się po jego mieszkaniu . Było ogromne . Wzmożone zaklęcie powiększenia zrobiło swoje . Na regałach nie było już miejsca . Stare zakurzone księgi przykuły moją uwagę . Chociaż sam miałem ich sporo to nigdy nie wiadomo na co się trafi . Oni też o tym wiedzieli . W swoich bibliotekach mieli najcenniejsze Czarne Zbiory . Oczywiście zakazane przez Konfederację . Teraz przeniosłem wzrok na różne dziwaczne przedmioty . Wykrywacze , halucynogeny , puszkę z proszkiem światłowodowym . Tak , to jeden z najcenniejszych wynalazków magicznych . Pozwala przemieszczać się w każde miejsce na Ziemi . Przeciętny mag potrafi latać ale traci się wtedy cenną energię . Jednym słowem to bardzo męczące . Dlatego proszek jest idealnym rozwiązaniem dla podróżników .
Gagat spoglądał na mnie przyjacielsko . Wyglądał jak mały diabełek z o wiele za dużymi skrzydłami . Wbrew pozorom Gagatki mają wielką moc magiczną . Są odporni na podstawowe zaklęcia Pierwszego Stopnia . Ale też są bardzo przyjacielskie i przywiązują się do właścicieli .
Eryk pił herbatę w milczeniu . Widziałem tylko jak unosiły się jego krzaczaste siwe brwi . W końcu zacząłem to po co przyszedłem .
- Oni chcą swojego dyplomaty w Konfederacji - spojrzałem mu prosto w oczy .
Stary mag namyślał się chwilę .
Odłożył filiżankę i zamienił ją w myszoskoczka .
- Zawsze mnie to śmieszyło przyjacielu . To jedna z pierwszych umiejętności jakie opanowałem . Taaak....Hmmm
Zasępił się . Złapał się za brodę i kręcił młynka .
- Nie zgodzą się . Nie dopóki żyje Rodric . Oni zbytnio interesują się czarną magią . No i te ich Czarne Zbiory . Konfederacja to potępia .
Rozumiałem co mówi . Społeczność magów jest na wymarciu . Zbyt wielu umarło młodo igrając z zakazaną magią .
- Nie jest nas tak wielu jak kilka wieków temu . Teraz i tak jest dobrze mamy niewielki przyrost czystej krwi . Konfederacja będzie chciała to utrzymać . Jeżeli do Rady wejdą Oni . To będzie to Ich pierwszy krok do szerzenia czarnej magii . A na to nie pójdziemy , przyjacielu .
- Rozumie Eryku . Ale co się stanie jak im odmówimy ? Ostatnio urośli w siłę . Wielu magów ich popiera .
Jego stara już twarz zmarszczyła się jeszcze bardziej . Była jak ususzona gruszka . Ale głos miał tubalny i pewny siebie .
- Wtedy zacznie się wojna . Wiesz dlaczego tylu młodych , dobrze się zapowiadających magów umarło ?
Wpatrywał się we mnie . Gagat biegał radośnie po pokoju .
- Tak . Czarna magia wydziela wielką energię . Ciało starzeje się czterokrotnie .
- Ale tylko przy niektórych zaklęciach Trzeciego Poziomu . Czary mniejszego kalibru nie zostawiają śladu na ciele . Zbliżenie się do Demonistyki . To poważna sprawa . Coś o tym wiem...
Eryka poznałem w Akademii . Był jednym z profesorów . Nauczał Zaklęć Trzeciego poziomu . Z czasem odszedł . Zrozumiał że tak wielki mag jak on marnuje się ucząc jedynie trzecie klasy . Będąc już na swoim zaczął nauczać Demonistyki . Najczarniejszej magii jaka kiedykolwiek istniała .
- No tak . Ciężkie zapowiadają się czasy . Słyszałeś że nadszarpnąłem swój autorytet ?
- Nigdy się nie zmienisz - zaśmiał się . Zawsze taki sam . Olewasz wszystkie zasady . Po co przyjąłeś to zadanie od grubasa ? To był zwykły charłak . Nigdy nie widział zbeszczeszczonego ciała . Widok jego zmarłej żony podjedzonej przez ścierwa nie był dla niego miłym widokiem . Mogłeś zostawić tą truposzkę u Nich . Heh...po cholerę , przyjacielu go tam zaprowadziłeś . Oni nie lubią obcych a na dodatek charłaków . Wiedziałeś że go zabiją ?
- Nie . Myślałem że go wystraszą i tyle . Chciałem mu dać nauczkę .
Gagatek próbował latać po pokoju trzepocząc skrzydłami .
- Nauczkę ? Haahaha...A to dobre - uśmiechnął się przyjaźnie odsłaniając spróchniałe zęby . Czasy się zmieniły . Nie można bezkarnie wejść do Nich i wyjść jak gdyby nigdy nic . Czasy się zmieniły...A czy w Akademii wiedzą że dorabiasz na boku ? Wiem że jesteś jednym z ulubieńców ale kiedy się dowiedzą że zajmujesz się takimi sprawami...No cóż przyjacielu . Uważaj na siebie i nie nadużywaj wolności . A tak w ogóle po co ci dukaty ?
Milczałem chwilę . Widziałem że muszę być szczery . Ufałem byłemu profesorowi jak nikomu innemu . W końcu jeszcze niedawno uratował mi życie .
- Zbieram pieniądze na światłowód . Jest mi potrzebny do podróży a wiesz że moja rodzina nie należała do bogatych . Może kiedyś...ale to stare czasy . Pozostało mi wielkie nazwisko ale i bieda .
Zbadał mnie wzrokiem .
- Rozumiem . Dam ci trochę proszku mam go dużo . Ale chyba wszystkiego mi nie mówisz ?
- Heh...no dobrze . Wydajemy kolejną książkę . Jeszcze jej nie skończyliśmy ale zawiera potężne zaklęcia . To będzie nasza druga księga . Potrzebujemy dukatów na niektóre składniki .
Patrzył na mnie i nagle się roześmiał .
Kubki były już puste .
Popatrzyłem na zegarek .
- No dobrze przyjacielu . Na pewno wiesz po co mnie wysłał .
Skinął głową .
Wstaliśmy . Eryk podszedł do szafki . Wyszeptał kilka słów . W powietrzu unosiły się runy . Szafka powoli wysunęła się . W środku było wiele rupieci . Starzec sięgnął jednak po małą szkatułkę . Chwilę trzymał ją pieszcząc palcami inkuastrowane wzory . Herb jego rodziny .
- Masz .
Z żalem wsadził mi ją w dłonie . Porozmawialiśmy jeszcze chwilę . W końcu uradowany z wypełnienia misji , pożegnałem byłego profesora i udałem się w ciemność...

*****

Kiedy opuściłem dom Eryka udałem się z powrotem do Edynburga . W Akademii czekał mnie kolejny trudny rok . Uczyłem się w niej już 5 lat .
Jak zawsze powitali mnie moi przyjaciele . Nasza trójka była najzdolniejszym trio w historii Akademii Edynburskiej . Slat , Elen i Ja .
Otrzepałem płaszcz . Z kieszeni unosił się jeszcze światłowód . Świecił delikatnie w półmroku który spowijał korytarz .
Akademia mieściła się w wielkim zamku . Oczywiście był chroniony czarami przed niemagicznymi ludźmi . Był widoczny jedynie dla magów czystej krwi . Jego tradycja sięga XII wieku . Został założony przez potężne Bractwo Światła . Byli to magowie którzy stosowali jedynie białą magię . Z czasem gdy założyciele poumierali zaczęto wprowadzać zaklęcia z czarnej magii . Oczywiście z pewną rezerwą . Akademia nigdy nie przybliżyła się choćby o krok do Ich Uniwersytetu .
Dlatego utrzymanie więzi pokojowych z Nimi było tak ważne dla konfederacji .
Minęliśmy właśnie słynne popiersie Grinwalda . Złego czarnoksiężnika . Jeszcze nikomu nie udało się go usunąć . Grinwald musiał rzucić naprawdę potężne zaklęcie przylepca . No ale każdy z nas przyzwyczaił się do tego obrzydliwego popiersia .
Zamyśliłem się na chwilę co często mi się ostatnio zdarzało .
- Zdobyłeś to ? - zapytał Slat .
- No właśnie . Masz to o co dyrektor prosił ? - wtrąciła Elen .
Wierzcie lub nie ale była to najpiękniejsza dziewczyna jaką w swym marnym życiu spotkałem .
Uśmiechnąłem się przyjaźnie .
- Pewnie że mam .
Pokazałem im szkatułkę .
- A więc tak wygląda . Ciekawe co w niej jest ?
Widziałem ich skupione twarze . Szczerze sam nie wiedziałem co trzymam w ręku . Po prostu dostałem poufałe zlecenie . Nawet nie obchodziło mnie co jest w środku aż do teraz . Elen jakby wyczuła napięcie .
Patrzyliśmy na nią w skupieniu .
- Powinieneś zanieść ją Rodicowi
Ruszyliśmy z miejsca do gabinetu dyrektora Rodica .
Nasz dyrektor oprócz tego że był naprawdę potężnym magiem to był też w Konfederacji . Rada Magów liczyła się z jego zdaniem . W końcu nie był byle kim . Zdobył dwa razy mistrzostwo Zrzeszonych Akademii pół wieku temu . Ostatnie mistrzostwa odbyły się w 1957 roku . I właśnie wtedy drugi raz z rzędu wygrał Rodric . Zginął wtedy jego przyjaciel Seamus . Od tego tragicznego wypadku zaprzestano organizować turnieje magiczne . Smoki zostały umieszczone w specjalnych rezerwatach . Młodzi nie wiedzieli o nich istnieniu . Dopiero w Akademii na lekcjach historii magii dowiadywali się o takich ciekawostkach . Ja to miałem już za sobą . W końcu pięć lat zrobiło swoje . W tym roku miałem poważne egzaminy . Byłem jednym z zaufanych Starszaków . Wykonywałem drobne misje dla dyrektora i grona profesorów . A że byłem przyjacielem Eryka więc był to dodatkowy powód aby wysłać właśnie mnie .
Mijaliśmy właśnie przerażonych pierwszaków . Tych którzy po raz pierwszy wyrwali się z domów i w pełni uczestniczyli w magicznym życiu . I chociaż mieli po 15 lat to wyglądali przy nas bardzo niewinnie .
- Kotki przyszły ! - zawołał uradowany Slat .
- Oh...przestań . Hmm ten jest przystojny - Elen puściła oko do wysokiego chłopaka z bujną grzywą płowych włosów .
Poczułem się trochę zazdrosny . Wykonałem jeden gest .
Chłopak poźlizgnął się i runął jak długi . Marcel , jeden ze Starszaków odpowiedzialny za grupę popatrzył na niego drwiąco .
- Niezdara - mruknąłem .
Elen popatrzyła na mnie krzywo .
- Co ?
Pokręciła głową i ruszyliśmy schodami w górę .
No więc my ze Slatem nie byliśmy tak niewinni jak reszta . Oczywiście cało wychodziliśmy z nie jednej opresji . W ryzach trzymała nas właśnie Elen . Wiele razem eksperymentowaliśmy z czarami . Wymyśliliśmy bardzo wiele pożytecznych zaklęć . Opublikowaliśmy je w starym woluminie . Nasza księga nazywała się " Czaromat " . Banalna nazwa ale bardziej liczyła się zawartość run w środku niż sam tytuł . A była to duża rzecz .
Skręciliśmy w prawy korytarz . Mijając rozmawiające ze sobą portrety magów i czarownic . Wąsaty mag w spiczastej tiarze dłubał palcem w nosie .
- Oh...dziadku takie upokorzenie przed kolegami - westchnęła Elen i z rezygnacją wzruszyła ramionami .
Ten speszony wyciągnął palucha i chwycił za swoje wąsy .
- Są dłuższe o dwa cale ! No ja wcale nie dłubałem w nosie . Pani Vardner zaatakowała mnie zaklęciem Zwisającego Gluta . Wnuk jej wnuka ją tego nauczył a ona nie omieszkała wykorzytać tego na mnie . Może dlatego że ma najbliżej . Dawno cię nie widziałem Elen - ziewnął potężnie kilka razy . Z nosa sterczało mu coś o wyglądzie zielonego sopla .
Elen wykrzywiła wargi . Ja i Slat ryknęliśmy śmiechem .
- Usunę mu tego gluta - powiedziałem tłumiąc napad śmiechu .
Machnąłem ręką . Srebrny blask oświetlił twarz staruszka . Po chwili zniknął . Tym razem nic nie zwisało z jego nosa .
- Dzięki ci młodzieńcze - wysapał Jonatan .
- Polecam się na przyszłość .
Elen prychnęła tylko i ruszyliśmy przed siebie .
- Dobrze że znamy zamek - mruknął Slat.
Miał absolutną rację . Zamek był ogromny . Setki pomieszczeń . Nie wszystkie odkryte . Masa schodów i korytarzy . Lochy , piwnice , łaźnie . Nie licząc ślepych zaułków . I kilku portali które nie wiadomo do końa gdzie wysyłają . Nasza trójka znała prawie cały zamek . Jednak rok temu wpadliśmy przez jeden z portali który pojawił się jakby znikąd . Przeniósł nas do Monako . Byliśmy wściekli ale były i plusy tego incydentu . Ominęły nas testy czwartoklasistów . Zrobiliśmy sobie kilkudniowe wakacje . Resztę naszej energii zużyliśmy na picie piwa i tańczenie w dyskotekach . Kiedy lecieliśmy z powrotem pod osłoną nocy , Slat zemdlał i spadł w jakieś drzewa gdzieś koło Liverpoolu . Na szczęście Elen w porę zareagowała i tylko trochę się potłukł .
Właśnie przechodziliśmy koło pokoju profesora od Plantacji . Był to młody alpinista , Jack . Jego pasją oprócz roślin była wspinaczka . Nikt z nas go nie rozumiał bo kiedy puściliśmy się w wir magii to żadna normalna rzecz nie była dla nas tak przyjemna jak dawniej . Z czasem mniej rozumiałem zwykłych ludzi bez mocy . Jack zatrudniał na plantacji kilku charłaków . Magicznych ludzi którzy nie potrafili wykrzesić z siebie swoich zdolności . Dyrektor był dla nich niezwykle miły i pozwalał im opiekować się magicznymi roślinami .
- No to niedaleko - wysapaliśmy trochę zmęczeni .
Gabinet dyrektora znajdował się na końcu Holu Sławy . Wisiały tam portrety dyrektorów i najbardziej zasłużonych magów w dziejach historii .
- Może kiedyś będę tam wisiał - rozmarzyłem się na chwilę .
- Tak z twoim temperamentem będziesz wisiał ale w Szulbierni - zaśmiała się Elen .
Popatrzyłem na nią przyjaźnie .
Szulbiernią nazywano pomieszczenie w gmachu Konfederacji . Wisiały tam portrety złych czarnoksiężników i czarownic . Niebezpieczne przedmioty , wadliwe portale , podrabiane światłowody . I wszystko co zasługiwało na krytykę praworzędnych obywateli świata magii .
Moją uwagę zwrócił afisz leżący na podłodze . Wziąłem go do ręki i zacząłem czytać .


Poprawne użycie proszku światłowodowego

Od tego zależy gdzie i jak się przemieścisz :

1.Do kubka z wodą wrzuć garść proszku ( pamiętaj że to proszek wsypujesz do wody nie wlewaj wody do proszku to grozi poważnym poparzeniem )
2.Skup się na miejscu do którego chcesz się udać i wypowiedz to miejsce na głos ( zaawanasowani magowie wypowiadają formułę w myślach )
3.Wypij napój i udaj się w najszybszą i najbezpieczniejszą podróż

Gotowe !!!

Porady dla mniej uzdolnionych magów
Zaprenumeruj kurs do obrony przed harakszesem
Jedyne 7 dukatów !!!

Zaczęliśmy się śmiać .
- Pewnie jakiś charłak to zgubił - stwierdził Slat .
- Ok . Jesteśmy na miejscu - powiedziała Elen . Idziesz sam czy z nami ?
Popatrzyłem na nich .
- Pójdę sam . Ale wszystko wam powiem . Spotkamy się na kolacji .
Rozdzieliliśmy się .
Wyciągnąłem rękę by zapukać w mosiężne drzwi gdy te nagle się otworzyły . Z gabinetu Rodrica wyszedł jakiś mały , gruby mężczyzna w zielonej pelerynie . Patrzył na mnie przez chwilę . Wzrok miał dziwnie rozbiegany . Mruknął coś do siebie i odszedł chwiejnym krokiem .
- Co za typ - szepnąłem i wszedłem do środka .
Rodic siedział w wielkim fotelu . Na biurku walały się sterty papierów . Półki zawalone były setkami pozycji z różnych dziedzin magicznych . Sam kiedyś kilka z nich przeczytałem . Dyrektor był już dość stary jednak nie wyglądał na swój wiek . Była to zasługa eliksiru życia . Miał gęste , długie czarne włosy . Spiczasty nos i podłużną szczękę . Jednak na uwagę zasługiwały jego zielone oczy . Zawsze wpatrywał się nimi w uczniów . Rzecz jasna kiedy mieli coś na sumieniu .
Na mój widok wstał i wyciągnął dłoń .
- Proszę usiądź - powiedział ciepłym tonem . Gestem wskazując puste krzesło . Oczywiście zdobyłeś to o co cię prosiłem ?
Sięgnąłem za pazuchę i wyjąłem małą szkatułkę . Oczy dyrektora na moment zalśniły .
- Panie dyrektorze co w niej jest ? Eryk nigdy o niej nie wspominał - spytałem niby zdawkowym tonem .
Przez chwilę na mnie patrzył jakby zastanawiając się nad odpowiedzią .
- Nie mogę ci powiedzieć . Nie teraz .
Takiej odpowiedzi też się spodziewałem .
- Jak miewa się nasz przyjaciel ?
- Żyje po staremu . Ma ładny wjazd do domu - zarechotałem jak głupi .
Rodic nieznacznie się uśmiechnął .
- Naprawdę ?
- Nie . Wszędzie rosną herakszesy . Dom jest otoczony czarami . Zupełnie jakby się spodziewał niepożądanych gości . Myśli pan że to Ich się obawia ?
- Niczego nie wykluczam . Ostatnio nie układa się nam z nimi za dobrze . Chcą dyplomaty . To będzie pierwszy krok w kierunku zapchania Konfederacji radnymi . Czarnoksiężnicy z Ipswich dołączyli do nich .
Nie byłem zdziwiony tą nowiną . Mimo to udałem zaciekawienie .
- Ale dlaczego tak wielkie rodziny przyłączają się do Magów Ciemności ?
Rodic tylko się skrzywił .
- Nie wiem . Być może pociąga ich wielka magia . Nowe możliwości . Czasami człowiek poświęca swoją duszę aby zaspokoić niektóre żądze...
Westchnął ciężko .
Magowie Ciemności byli jednymi z najstarszych rodów czarodziejskich . Od wieków swoją krew łączyli jedynie wśród najbliższych . Uprawiali kazirodztwo aby utrzymać ciagłość rodu . Od nas różnili się tym że od niepamiętnych lat nauczali Demonistyki . Z czasem ich ciała ulegały deformacji . Żyli w zamknięciu jednak zawsze się z nimi liczono . Na magii znali się jak nikt inny . Przekroczyli wiele granic Demonistyki . Sprzedawali swoje dusze . Założyli Uniwersytet do którego przyjmowali elity czarnoksięskich rodów . To jeszcze można było znieść . Konfederacja potępiała ich za mordy na zwykłych ludziach . Nie nawidzili wszystkiego co nie magiczne . No i eksperymentowali na charłakach i zwyczajnych gostkach .
Dyrektor milczał przez chwilę . Po czym wziął do ręki kubek z wodą .
- Panie dyrektorze mogę wiedzieć kim był ten mag co wyszedł przede mną ? - spytałem by poskromić swoją ciekawość .
- To był Fergus . Jest rzecznikiem ministra do spraw nieodpowiedniego użycia mocy . Widzisz ostatnio mieliśmy kłopot z prawnukiem pani Vardner . Zaatakował jakiegoś sklepikarza . Powyrastały mu dodatkowe ręce a z nosa zwisało coś na rodzaj ee...
- Gluta .
Popatrzył na mnie zdziwony .
- Jak zawsze wszystko wiesz ale żeby tak szybko . Hmm...to się mi trafił uczeń .
Zaśmiałem się . Uznałem to za komplement .
- No dobrze . Porozmawiamy jeszcze kiedyś po zajęciach . Teraz muszę udać się do Nigerii do pewnego maga .
Wstałem i udałem się do wyjścia . Dyrektor wrzucił garść proszku do wody która zasyczała wściekle .
- No to do zobaczenia . Aha i jeszcze jedno . Następnym razem nie ujawniaj Ich sekretów . Masz wielkie szczęście że ten charłak który tęsknił za swoją zmarłą żoną był szpiegiem goblinów . Innaczej mój uczeń trafił by do więzienia . Potępiam twoje zachowanie i pomimo całej życzliwości proszę cię abyś nie dorabiał na boku .
Już otworzyłem usta by coś powiedzieć . Gdy dyrektor wypił napój i zniknął w niebieskoszarych oparach .

*****

Stołówka mieściła się w wielkiej sali . Tam także odbywały się dyskoteki i różnego rodzaju przyjęcia . Cztery długie rzędy a przy nich prawie trzystu uczniów . Kiedyś w latach świetności było ich prawie dwa razy więcej . Na samym przodzie siedziało grono profesorów . Miejsce Rodica było puste .
Rozejrzałem się i pośpiesznym krokiem poszedłem do ostatniego stołu . Elen i Slat nakładali sobie pudding . Usiadłem obok nich .
- I co dowiedziałeś się czegoś ? - spytał Slat z pełną buzią .
Elen oderwała wzrok od talerza . I nadstawiła uszu .
- Nie . Dyrektor właśnie udał się do Nigerii . No i potępił moje dorabianie na boku .
- To samo ci mówiłam .
Elen zawsze przestrzegała wszelkich reguł obowiązujących magów .
Skrzywiłem się .
- Na szczęście ten grubas był szpiegiem goblinów . Oni nie powinni być na mnie aż tak wściekli . Hmm...
Zastanawiałem się przez chwilę patrząc na różności piętrzące się na stole . Nałożyłem sobie naleśniki z syropem wiśniowym .
- Muszę porozmawiać z Dougiem .
Slat i Elen zaniemówili . Nie przepadali za moim przyjacielem .
Doug był jednym z Nich . Był uczniem najbardziej znienawidzonego Uniwersytetu . Ale sam nie kochał się w Demonistyce . Miał do niej bardzo szorstkie podejście . Jednak nic nie mógł poradzić na to że urodził się w kazirodczej rodzinie , Homless . Był potomkiem Ezehiela , jednego z Magów Ciemności w lini prostej .
- Naprawdę musisz do niego iść ? - spytała z nadzieją w głosie Elen .
- Tak . I zrobię to dzisiaj w nocy żeby nikt mnie nie widział . Użyję jednego z naszych zaklęć .
Slat mimo woli uśmiechnął się . Wziął do ręki puchar .
- Za czaromat ! - wypił wino do dna .
Zrobiłem to samo . Elen ledwie zmoczyła usta .
Gawędziliśmy sobie aż do końca kolacji . Półmiski i puchary poznikały już ze stołów .
Grupa pierwszaków wychodziła prowadzona przez swoich opiekunów . My mogliśmy już sami szwendać się po zamku . Piąta klasa miała wiele przywilei .
Wyszliśmy ze stołówki i udaliśmy się do swoich pokoi . Slat mieszkał razem ze mną , Matem i Lesterem .
Każdy w zamku miał swoje miejsce . Większość pokoi była czteroosobowa . Jedynie nauczyciele i personel mieli je tylko dla siebie .
Zachodnia część zamku należała jedynie dla chłopaków . Zaś wschodnia była dziewczęca .
Żartowaliśmy sobie ze Slatem kiedy drogę zaszedł nam Gery . Nienawidziłem tego gnojka . Był to największy cfaniak i kabel w Akademii . Zazdrościł nam naszych umiejętności .
- No proszę . Wielki powrót z wakacji mordercy szpiegów ! - zaśmiał się szorstko .
- A więc już wiesz palancie ?
Slat ryknął śmiechem .
Ten popatrzył na niego lodowatym wzrokiem .
- Mój tato pracuje w gmachu ministerstwa . Jest szychą w przeciwieństwie do was miernoty .
Przy boku Gery'ego stało już kilku kolegów . Widocznie znowu chcieli wdać się w bójkę .
Zaśmiałem się najbardziej ironicznie jak potrafiłem . Miałem gdzieś tych dupków . Byli mocni tylko w gębie .
- No tak twój tato sprząta kible tak ? A podciera też tyłek samemu ministrowi ? Słyszałem że jest w tym bardzo dobry .
Teraz otaczała nas już spora grupa piątoklasistów . Wszyscy wybuchnęli śmiechem i wskazywali palcem na Gery'ego który spłonął po same uszy .
- Fili....
Jak zawsze byliśmy szybsi .
- Tresanto !
Nasze zaklęcie wyrzuciło Gery'ego i jego kolegów w górę .
Na chwilę zawiśli w powietrzy a potem . Łubudu !
- Następnym razem jak będziesz chciał nas zaatakować cieniasie poćwicz szybkość . Filicesem to się pojedynkuje w drugiej klasie - zrugał go Slat .
Zadowoleni z siebie i w o wiele lepszych nastrojach udaliśmy się do sypialni .
Mat i Lester grali w wybuchowe szachy . Przywitali się z nami dziarsko . A potem jeszcze długo rozmawialiśmy o wakacjach . Najmniej do powiedzenia miałem ja . Mieszkałem w Edynburgu w centrum miasta wśród zwykłych ludzi . Odkąd opuściłem dom przybranych rodziców postanowiłem już tam nie wrócić . Dyrektor zmodyfikował im pamięć . Także nawet nie wiedzieli o moim istnieniu . Było z tym wiele kłopotów . Bo trzeba było także dopaść ich krewnych i wszystkich tych którzy wiedzieli o moim istnieniu . Na szczęście jeden z radnych przyznał specjalny zespół amnezjatorów . A dla nich to była tylko formalność . Jednak mając już prawie dwadzieścia lat mogłem uprawiać magię bez żadnych konsekwencji ze strony Konfederacji . Najgorsze było jednak to że nie miałem zbyt wielu pieniędzy . Na wakacjach pracowałem w firmie przewozowej . Zajmowałem się pakowaniem towaru który był rozsyłany na całą Szkocję . Zarobki nie były duże ale wystarczające na pokrycie czynszu i jedzenie . No i otrzymywałem premię dla najlepszego pracownika roku . Właśnie dlatego nie byłem lubiany przez innych oprócz szefa . Dzięki magii byłem najbardziej wydajnym pracownikiem w firmie .

*****

Była druga w nocy . Chłopaki popadali jak muchy znużeni swoimi niesamowitymi opowieściami i grami w wybuchowe szachy i plujące karty . Delikatnie wstałem i zarzuciłem na siebie płaszcz . Teraz pomyślałem o zaklęciach pomocnych w ekspedycji . Wybrałem dwa z " Czaromatu " . Bezszelestność oraz niewidzialność to chyba najlepsze co mogłem sobie zaoferować . W końcu to ja ze Slatem większość wymyśliliśmy sami albo udoskonaliśmy znane już czary .
- Pretano ana discori !
Popatrzyłem na swoje dłonie . Nie było ich Spojrzałem w lustro lecz widziałem tylko pokój za sobą . Uśmiechnąłem się zadowolony . Testowaliśmy swoje czary nie raz no ale nic nie mogło mi dzisiaj przeszkodzić . Wpadł bym w tarapaty . A tego nie chciałem . Poskoczyłem do góry i upadłem stukając z całej siły butami . Cisza .
Opuściłem pokój i udałem się w wędrówkę do wyjścia z zamku . Nie raz żałowałem że na zamek są nałożone potężne czary uniemożliwiające użycie proszku światłowodowego czy możliwości deportacji . Widzicie , deportacja jest bardzo skomplikowanym zaklęciem . Oczywiście jest nauczana w Akademii i jak dobrze mi się wydaje właśnie w piątej klasie . Chodzi jednak o to że tylko potężni magowie dysponujący wielką energią potrafiąc się deportować bez szkody dla organizmu . Nawet dyrektor unikał deportacji choć jego gabinet jako jedyne pomieszczenie w zamku nie było objęte czarem antydeportującym . Jeżeli mag ma wybór to woli użyć proszku niż wykorzystać swoją moc . Co innego niektórzy z Nich . Magowie Ciemności mają ogromny potencjał mocy i prawie zawsze używają deportacji jako środka natychmiastowego transportu . Nie jednokrotnie również latali . Ale to tylko wyjątki dające się policzyć na palcach u dwóch dłoni . Ja sam zawsze uważałem że kto jak kto ale Rodic na pewno jest jednym z niewielu którzy mocą dorównują a nawet przewyższają niektórych z Nich .
Chyba wszyscy w zamku spali . Slychać było jedynie niektóre portrety i duchy kłócące się lub po prostu szepczące między sobą . Większość jednak chrapała całkiem znośnie . Dziadek Elen kimał chyba najmocniej ze wszystkich . Zastanowiłem się czy czasami pani Vardner nie rzuciła na niego zaklęcia głębokiego snu .
Zeszedłem schodami i udałem się do głównych wrót zamku . Machnąłem ręką szepcząc magiczną formułę . Grube , mosiężne drzwi otworzyły się gładko . Powiało jesiennym chłodem . Mimo to nie zapiąłem płaszcza . Wyszedłem na błonia otaczające Akademię . Deportować można było się dopiero za szklarniami nie daleko szopy profesora Jack'a z narzędziami do plewienia i takim czysto ogrodniczym sprzętem . Oczywiście nie umiałem jeszcze się deportować chociaż należałem do najlepszych uczniów w historii Akademii . Ale miałem w płaszczu dobrych kilka garści proszku od Eryka .
Wyciągnąłem dłoń i nakreśliłem w powietrzu znak mrucząc zaklęcie . Woda zawisła w powietrzu . Wrzuciłem do niej proszek . Przybrała zielony , fosforyzujący kolor .
- No to chlup !
Wziąłem głęboki łyk myślami będąc w Aberystwyth . Tam właśnie mieścił się Ich Uniwersytet w Walii . Nad zatoką Cardigan .
Poczułem szarpnięcie . Moje wnętrzności na chwilę się skurczyły . Było to dziwne ale i nie bolesne uczucie .
Douga poznałem na zjeździe młodych magów w Cardiff . Na specjalnym festynie organizowanym przez Kongres . Przykułem jego uwagę robiąc całkiem niezłe czary . To było jakieś dwa lata temu . Pamiętam jak podszedł do mnie i przypatrywał się kilku moim zaklęciom . Później się zagadaliśmy . Polubił mnie a ja jego . Wtedy jeszcze nie wiedziałem że jest jednym z Nich . Ale w końcu nie wszyscy Oni byli tacy źli .
Buty miałem już całkiem mokre . Ich Uniwersytet mieścił się w wielkiej posiadłości lorda Haela . Był to wielki mag . Umarł bezpotomnie . Jego brat przejął majątek , zebrał Magów Ciemności i udostępnił pałac do nauki dla wszystkich rodzin spod ciemnej gwiazdy .

[slawomir_zeromski]

przeczytałem kilka pierwszych słów i doszedłem do wniosku że nadużywanie mocy na wrogach to nie grzech

pozdrawiam w św.Michale