Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

podziwiając pomniki


Rekomendowane odpowiedzi

podziwiając pomniki

pochmurne kwiaty dzisiaj nie więdną na niebie
flakony przelane wodą nie zachwycają błękitem
struktura człowieczych łez nie jest gorzka

patrzymy z Magdą i Jankiem

pod ziemię, głęboko zakopanym duszom towarzyszymy
w chwilach skrętów i ścieżek prostych, długich
dzbanki nalewając jutrzenkami i horyzontami uśmiechniętych
jeszcze dzieci

patrzymy już siwi


każdy z nas dłońmi zachowuje dla siebie światło zniczy
palących się w słowach każdego silnego motyla-człowieka
i łopatą rozkopuje w swej duszy dymu złotego wyziewy

każdy chce być z naszymi polskimi bracmi
w polskim niebie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...