Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Odleciał motyl i pozostały szare ważki.
Miłość i kochanie, często jedyne i niepowtarzalne.
Smutków w garsci pozostało aż tyle,
że i Marsa można zasypać metr z hakiem.
Ładny wiersz, jeno smutny (tutaj łza kap, kap).

Uśmiechu Stanisławo:)

PS
Przesyłam buziaki, jeśli poprawią Ci humor.

Opublikowano

Marlettko, nie zgodzę się. Ważek tabuny nad jeziorem pomykają (autopsja). Zgoda, są i kolorowe, ale nie, w w/w utworze. Wiersz warto potraktować jako spójną całość (nie rwać motyla na strzępy).
Milusie pozdrowionka:)

Opublikowano

ech Zecie, łapisz za łąskotki, chciałam rzec- za słowa, to nie moje mysli ino psie,
bo ja znam swoja wartość kobiety- człowieka, nigdy nie miałam wątpliwości że jest "inakszej"
hehe, miło że znalazłeś czas na pocieszenie,;))))

Judyt, czuwaj,żaby wsuwaj, tak sie kiedyś mawiało na zbiórce... ech czasy.
pamiętam całe prawo "zuch-a baba"hehe
miłych s(ł)nów kochani!!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...