Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

„Cisza”


Rekomendowane odpowiedzi

kurz zatopiony w mroku świecy
zamyka powieki radowania
napełnia usta śmiech bez imienny
w pokoju pustym...

miast światła cienie tańczą
godzinami
by zachować siebie w szklanej ramie czasu

cisza wtopiona w fotel kończy rozmowę
i znikam z nią
w cieniu ulic brukowanych snami...
bym dochowała jej wiary – prośba- staranna
znika
skruszona w czerwieni atramentu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...