Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

drzwiczki z nieba

białą rękawiczką bladą
głaskasz lazur deszczu
fiołki zszyte drewnem
pięknią cię u kręgów piersi
rosą ocierasz ranek
najpierwszych nocnych
nieuśpionych

wchodzisz gładką zasówką
w lebirynt przejrzysty
guziczków jak powiek
twego mężczyzny

podchodzisz do tyłu
cofasz się do przodu
a ja stoię zamknięty
w twych źreniach
najnieszczęśliwszy...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...