czas relaksu

[Henryk_Jakowiec]

Ale u nas, na Zachodzie
ważny ten kto w samochodzie
a łabędzie nieboraki
lepiej niech spieprzają w krzaki.

[W_ita_M.]

Prawda, auta jeżdżą wszędzie,
może też i lepiej będzie
łabędziowi w mokrych krzakach,
lecz co powiem dla uczniaka?

[Henryk_Jakowiec]

... że łabędzia nie ma
bo go porwał zew
gdy z oddali słyszał
czyjś łabędzi śpiew.

[W_ita_M.]

Zbyt realnie piekł go zadek,
bo go łabędź zatruł jadem,
później leku potrzebował,
chętnie maścią by smarował.

[Henryk_Jakowiec]

Byle tylko nie brał trawki
i to jeszcze końskiej dawki
lecz niech weźmie od kuzyna
tego Zbyszka spod Olsztyna
bo choć cena jest drakońska
lecz maść przednia, bo maść końska.

[W_ita_M.]

Choć znam drogę do Olsztyna,
Zbyszek ukrył gdzieś kuzyna,
więc się z obcym nie zadaję,
gdy po drodze pociąg staje.

Chodzę czasem do apteki,
gdy potrzebne w domu leki
i jeszcze tym się pochwalę,
papierosów ja nie palę.

Szkoda mi tego uczniaka,
bo piekąca sprawa taka,
ale to tak dawno było,
że może się wygoiło.

[Henryk_Jakowiec]

Tylko nie mów żeś odludek
i że tylko swój ogródek
wolno widzieć ci z okienka
no bo cóż to za panienka.

Co za rączkę tylko z mamą
i nie wolno jej pod bramą
stanąć z chłopcem, koleżanką
tylko zająć się czytanką.

Leki niosą skojarzenia,
babcia, wilk i grzeczna córka
a więc myślę, że ty także
masz zadatki na Kapturka.

Że nie palisz to się chwali
wiem bo jestem po zawale
i jak sięgnę wspomnieniami
ze dwadzieścia lat nie palę.

A kopciłem jak parowóz
prawie całe lat trzydzieści
lecz nie będę o tym pisał
bo to tutaj się nie zmieści.

[W_ita_M.]

Wilk pod lasem sobie żyje;
i choć głośno nocą wyje,
łypie za mną i kły szczerzy,
kiedy pora jest wieczerzy,

to ja przecież mam tatusia,
więc ustąpić zwierzak musiał.
Musiał wilk obejść się smakiem,
chociaż kły ma wielkie takie.

[Henryk_Jakowiec]

Dla mnie jesteś bohaterką
a więc zajmij się treserka,
albo zostań pogromczynią
skoro wilki ci nie czynią
choć są dzikie żadnej szkody
i bądź panią wilczej trzody.

[W_ita_M.]

O, dziękuję za te sforę,
mogę być ich mediatorem.
Kiedy mi zabraknie papy,
mogę dostać się w ich łapy.

[Henryk_Jakowiec]

Tata nie zostawi córki
aby wilcze ją pazurki
gdy pod presją są wściekłości
zadrapały aż do kości.

[W_ita_M.]

Już jest bardzo późno, ciii,
bo w kryjówce wilczek śpi.
Jak się w nocy wilk obudzi,
to pdkradnie się do ludzi...

[Henryk_Jakowiec]

Już za oknem świta, dnieje,
już w kurniku kogut pieje
nawet wilki powstawały
i na żer porozbiegały
więc gdy będziesz szła do lasu
to po cichu, bez hałasu
żeby drani tych nie zwabić
- mogą zagryźć, czyli zabić
a Ty życie masz przed sobą
niech więc tata idzie z tobą
lub ktokolwiek, by Cię bronił
i gdy trzeba to osłonił.

[W_ita_M.]

Nie chodzę ja sama poprzez leśne knieje,
bo tam miś żeruje i się nie spodzieję,
jak na leśną ścieżkę nie wiadomo kiedy
wyjdzie i narobi mnie, kobiecie, biedy.

Wolę w naszym parku miejskim ponad stawem
patrzeć na łabędzie, przy brzegu się pławią,
nie podchodzę blisko i nie drażnię ptaka,
bo to kiedyś w Alabamie, upsss, użarł uczniaka.

[Henryk_Jakowiec]

Ale przecież można zimą
kiedy misiu w gawrze chrapie
bo to wtedy masz tą pewność,
że pupę Cię nie złapie.

Użarł go amerykański
a nas łabędź, ten słowiański
to łagodna jest ptaszyna,
bójek z nami też nie wszczyna.

Pływa sobie w miejskim stawie
lub przycupnie gdzieś na trawie
kiedy jasne słonko świeci
i przygląda się na dzieci.

[W_ita_M.]

A to mi się komentator
w komentach zagalopował,
gdyby znał mnie trochę lepiej,
to by tak nie zażartował.

Trafił nam się maratonik
i kto tutaj kogo goni?
Łabędź ucznia, uczeń ptaka,
a może Orzeł uczniaka?

[Henryk_Jakowiec]

Lubię żarty i swawolę
a więc jestem swawolnikiem
a jak uda się zrymować
to ktoś nazwie to wierszykiem
lecz to raczej górnolotnie
gdyż to moje rymowanie
jest pisane daną chwilą
na chybcika, na kolanie.

Mam nadzieję w mych żartach
nie strzeliłem żadnej gafy
za co musiałbym się wstydzić
albo chować gdzieś do szafy,
a że czasem coś się wyrwie
to normalne u prześmiewcy
lecz zauważ, że ja nie klnę
tak jak przysłowiowi szewcy.

[W_ita_M.]

Tom przez waści pietra miała,
dobrze, że mnie John pouczył,
nie wiedziałam, co się stało,
a waść się w weekendzie ...

[Henryk_Jakowiec]

Ten był bardzo wyjątkowy
bowiem było weselisko
a mój synek pierworodny
- ożeniło się chłopisko.

Pozostałe zaś weekendy
to od dawna u nas w modzie,
że spędzamy je rodzinnie
na działeczce, na ogrodzie.

[W_ita_M.]

Dziękuję za wyjaśnienie,
składam również gratulacje;
to radosne wydarzenie,
kto się bawił, ten miał rację.