Bezmiar wiatru

[Marija Matusz]

Bezmiar wiatru
Zawiał wiatr szarpnął go za włosy
Obrócił jego zamyśloną głową
Spowodował w nim gniew

Poszedł dalej a wiatr wiał
Ze wzmożoną siłą
Jego włosy pląsały gniewnie

Spostrzegł ze nad nim
Wiatr wiał ze wzmożoną siłą
Nie niepokoiło go to

Wczoraj stracił tylko ją
Lecz jednak stracił wszystko
Jakby porwał ją wiejący wiatr

Wiatr był tylko symbolem jej miłości
Którą on zabijał każdego dnia
Aż razem z wiatrem uleciała

Jeszcze tylko pogwizdy wiatru
Przypominają mu jej dotyk
Jej głos jej zapach

Wiatr przestał wiać
Czuł ze czegoś mu brakuje
Ale nie mógł przypomnieć sobie czego ...

[Cecylia Pierugg]

e tam takie gadanie bez sensu...
proponuję wpierw zaglądnąć na stronę: http://www.poezja.org/index.php?akcja=wierszeznanych&ak=lista
i gdy Pan/Pani poczyta tam troszkę, proszę napisać coś nie trącającego banałem :)
w tedy chętnie przeczytam raz jeden może i drugi :)

pozdrawiam i życzę sukcesów

pieruggoss