Nad zalewem

[John_Pool]

Ktoś w spławiku zakochany
bezradnie dzierży giętkie wędzisko.
Zdziwiony przedświt gubi plamy,
wie, że poranek blisko.

Jacht w niewoli - na uwięzi;
tylko łabędź ciągle wolny.
Zardzewiała boja rzęzi;
Zalew zmarszczką spokojny.

Księżyc znika opóźniony;
nie zgaduje gdzie wesoło.
Pomost cieniem wyróżniony.
Pojaśniało łodzi czoło.

Przystań ożywia się gwarem.
Słońce zerka w stronę wody.
Trzcina żegna resztki nocy stare.
Już kac i żar szukają ochłody.

Żądne brązu zakwitają ciała:
Każde kogoś istnieniem przyzywa.
Życiem huczy okolica cała.
Świat dziś szczęściem się nazywa.

[Joanna G rabowska]

Gratuluję. Pana wiersz zmusił mnie do pewnych przemyśleń, do zadumy. Spokojnie i lekko sie go czyta.:)