Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie żyj, czyń...

po co jest słowo?
żeby ludzi opisać
ja chcę ludzi opisać
czynem!

profesorowie oddychają
helem pragnienia
wstawają filozofią
nad niebem!

wszystko co pozostaje
jest dalej
co jest pozostałym
po nas?

po nas pozostaje dalej...

Opublikowano

Żeby czynić trzeba żyć,aby pozostawić po sobie miłe wspomnienie.
Bez życia nie ma czynów jak nie ma dymu bez ognia.
Więdz żyj i czyń pozostaw po sobie ślad.

'Jak szybko znika wszystko
w świecie sami ludzie
w czasie i wspomnienie o nich...


Mnie się podoba,można nad nim pomyśleć.
Pozdrawiam milutko

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pitu pitu...
kawanaławe, prościej żeś jeszcze nie mógł??


PS zrobiło się duszno i żałośnie w tym dziale, robie sobie wakacje

pozdrawiam

pieruggoss


po co jest słowo?
żeby ludzi opisać
ja chcę ludzi opisać
czynem

Ta zwrotka mówi o tym, iż podmiot liryczny chce widzieć człowieka jako działającego, a nie zawsze piszącego biernie swoje życie

profesorowie oddychają
helem pragnienia
wstawają filozofią
nad niebem!

tutaj jest metafora, profesorowie "napełnieni helem", czyli że wznoszą się nad człowieka mądrością, jak balon jest uonszony przez hel, pani tego nie rozumie, chodzi o to aby każdy z nas był takim profesorem

wszystko co pozostaje
jest dalej
co jest pozostałym
po nas?

po nas pozostaje dalej...

a tutaj z kolei mamy mowę o tym że jeśli nie będziemy naśladowaać tych profesowrów to co po nas pozostanie jest dalszym siebie wynaturzeniem"
wytłumaczyłem w sposób prosty to skomplikwoane nałożenie słów...

P.s mam nadzieję że pani zrozumiała przesłanie wiersza, także, iż to nie jest napisane w 30 sekund, nad takimi zwrotkam jak pierwsza, trzeba trochę pomyśleć, niemniej jednak bardzo dziękuję za odwiedziny i proszę o komentowanie moich innych wierszy
pozdrawiam
Opublikowano

zrozumiałam aż za dobrze ten wiersz! prosto go napisałeś jak chłop z jarmaku
czytelnik to nie idiota! czytelnika trzeba zaskoczyć, czytelnik musi być zadowolony intelektualnym rozszyfrowaniem! utworu
czytelnik nie jest zadowolony gdy wszystko się mu podaje, bo wtedy nie jest potrzebny


pozdrawiam

PS Nie tłumacz nigdy swojego wiersza inaczej po nim!!!!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ahh, a jak się pani tłumaczyłe przy swoim kiczu, że kilka słów może rozwwać wszystko, kilka słów, prostych, wielu poetów używa prostych słów do opisu refleksyjności, niech pani zrozumie
pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...