Składam dłonie...

[Pan poeta]

składam dłonie

Bez kropek

w modlitwie rozpalonych ulic
składam zdanie, umazany
gorączką księży, kapłanów

trwa milczące otwieranie
ciężkich łez pracy
rozkładanie tacy od zaraz

wypowiedzenie monety
wpada w staw złota
dźwiganie diamentów
łez skłamanych srebrem

z kielicha spada kropla
czasu
nad wyraz dłoni opada
i mierzy długość końca świata

bezsłoneczna prawda
kościoła - życia...

[Anna Siedem]

Ciekawy wiersz, podoba mi się tematyka, trochę poprawek i byłby całkiem niezły.
"w modlitwie rozpalonych ulic" - to naprawdę brzmi zachęcająco do czytania. A
drugi wers - po co tam słowo jak? Bez jak byłoby chyba lepiej, bardziej czytelnie
w połączeniu z trzecim wersem. Jest juz późno, zajrzę tu jutro, bo wiersz wpadł
mi w oko. Pozdrawiam

[Pan poeta]

bardzo dziękuję, wprowadzę poprawkę):

[Anna Siedem]

Odrobinę zmieniłam Ci wiersz, może tak:
(tytuł dałabym bez kropek)

składam dłonie

w modlitwie rozpalonych ulic
składam zdanie, umazany
gorączką księży, kapłanów

trwa milczące otwieranie
ciężkich łez pracy
rozkładanie tacy od zaraz

wypowiedzenie monety
wpada w staw złota
dźwiganie diamentów
łez skłamanych srebrem

z kielicha spada kropla
czasu
nad wyraz dłoni opada
i mierzy długość końca świata

bezsłoneczna prawda
kościoła - życia...

To tylko takie moje spojrzenie, nie sugeruj się tylko moją opinią, nie jestem super poetką,
uczę się, tak jak Ty. Tytuł też mógłby być bardziej oryginalny, może coś wymyślisz?
Poza tym, pewnie jeszcze jakieś poprawki by się przydały, sam pomyśl. Ale wiersz dobry, podoba mi się. Jeśli jeszcze chcesz go dopracować - daj znać, bo chyba jest tego wart.
Pozdrawiam

[Pan poeta]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję za trud, napewno pani wersja znajdzie się na głównym planie
serdecznie pozdrawiam i proszę o ocenę moich innych wierszy