przysiadła

[katarzyna kosman]

Przysiadła w kącie
przykucła raczej
tam niby szlocha
tam niby płacze
ukradkiem spłoszona
ukradkiem dojrzana
schowana przed światem
przed wszystkim schowana.
Przed żalem przed smutkiem
przed złości wybuchem
przed krzywdy czynami
przed mar.nym odruchem.
Schowała swą litość
swe serce ukryła
swą dobroć swą dusze
na ciebie liczyła!!
nie liczy, nie czeka
swe skrzydła odcięła
przysiadła w tym kącie
być może kucnęła.
Tam niby szlochała
tam niby płakała
ukradkiem spłoszona
nadzieje dojrzała

[Cecylia Pierugg]

poezja dla dzieci :) naprawdę tak ładnie prosto rytmicznie :) fajniutko


pozdrawiam

[Eyath Belarus]

Dla dzieci!?

Bardzo fajne, czyta się jakby była to lawina śnieżna. Coraz szybciej. Jakby ruszała lokomotywa. Rymy - IMO - świetnie dodają dynamiki utworowi.

Mi wiersz się podoba. nawet bardzo. Podobają mi się takie jakby mimochodem wrzucone wersy, np.:
schowana przed światem
przed wszystkim schowana.

ta niższa linia, przy sposobie wjaki to przeczytałem wyszła jakby ktoś ją podrzucił mi do ucha lub jakbym ja ją sam dopisał. Prawie niezauważona, ale istotna.

Nie oceniam od strony technicznej, bo się na tym słabo znam. Ale mi się naprawdę podoba taki styl. Nie zgodzę się że jest to wiersz dla dzieci... Jest zbyt głęboki. Ewentualnie można powiedzieć, że jest w takim stoniu dla dzieci jak Shrek, czy Mały książe.