Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ja wiem że słowa mogą ranić
jak rani róża w pewnym sensie
albo jak gryzie pies czasami
albo jak rani czyjeś serce

ja wiem że słowa to nie zawsze
bo zawsze tylko umieramy
czyli mijamy razem z wiatrem
albo kończymy się ze łzami

ja wiem że słowa tylko tyle
nic więcej zrobić nie zdołają
zapisać kartę myśli pyłem

ja wiem te słowa to przesada
jak kolec róży ból zadają
gdy ktoś je siłą komuś zada

Opublikowano

Bardzo ładne. Takie wiersze lubię. Mnie one poruszają.
Ale muszę Cię (!) ostrzec, że jeśli wkleisz to na "Wprawnych", to Ci go zjadą i suchej nitki pewnie nie zostawią. Napiszą Ci, że banał, że XIX wiek, że oklepany itd., itp.
Jeśłi jesteś odporny na taką krytykę, to wklej. Ja bym tam go wkleiła. Jest dobry i zaawansowany. :-)

Opublikowano

Kolego, Twoja poezja była od początku dobra, była od początku wyśmienita pod względem formy, rytmiki i treści, ale mi czegoś brakowało, może nie mi, ale mojemu sercu.
Teraz bracie wycieram zaczerwienione oczy, ja się wzruszam szybko, ale tylko w momentach naprawdę dla mnie podniosłych. Czytałem coś podobnego u...Norwida, nie przesadzam. Nie dostrzegam wielkich różnic między stylem, bo i znawcą nie jestem, ale ten "poryw duszy", o którym zawsze piszę, jest tu obecny, najbardziej ze wszystkich wierszy na forum. Aż za bardzo Cię szanuję, żebym zaprzątał głowę innymi duperelami, a dwa pierwsze wersy drugiej zwrotki no i oczywiście ostatnie, to szczyt doskonałości, tej dla ducha, a to w poezji najważniejsze!
Trzymaj się P O E T O przez największe P!

Maciek.

Opublikowano

Zgadzam się z przedmówcami, świetny wiersz pod każdym względem, rytmika, jak bicie serca damy, "aloes" duszy wiersza, cudne przesłanie, no i wykończenie godne Norwida, gratulacje panie Krzysztofie!

pozdrawiam i proszę oceniać moje wiersze):

Opublikowano

Rzeczywiscie, jak napisała Oxyvia J., to bardziej wiersz z XIX w. i czytajac go mam
wrażenie, że nie żyję w XXI w. - w tym momencie może czas się cofnął i jestem
gdzieś w innym wymiarze. Nawet mi z tym dobrze, wiersz ma swój klimat i
powiedziałabym, że nie jest z tego świata - współczesnego. W związku z tym nie wiem
jak zostałby przyjęty w dziale dla wprawnych. Myślę, że rozsądniej byłoby zacząć od
działu dla początkujących i zadomowić się najpierw tam.
Jeśli chodzi o treść - pobudza mnie do refleksji : rozumiem, że słowa zadają rany,
może czasami lepiej milczeć, chociaż nie sądzę, żeby to było dobre rozwiązanie.
Strasznie to smutne, że słowa tylko ranią, bo czytajac ten wiersz odnoszę takie wrażenie.
I może budzą się jakieś wspomnienia, niekoniecznie przyjemne. Ale mimo wszystko,
wierzę, że istnieją również słowa, które nie ranią, są raczej jak miód i balsam na bolące
rany i o tym napisałam wiersz, który znasz. Istnieją słowa księgi wiatru, które przynoszą ukojenie, a te ludzkie - zbyt ułomne, może lepiej po prostu zapomnieć? Tylko jak
zapomnieć? Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Symbolem różnych obrazów słowa jest róża - raz urzeka pięknem, a raz kłuje.
Poza tym niedługo wkleję kontynuację tego wiersza, który uzupełni, w sensie bardziej optymistycznym. Niemniej za ocenę dziękuję.

Pozdrawiam - K.A.M.
Opublikowano

Wiersz broni się sam, co do słów które ranią to nawet daje do zastanowienia się.Rzeczywiście jest wielowymiarowy jednocześnie prosty w słownictwie i w porównaniach i bardzo bardzo dobry moje wątpliwości rozwiał delikatnością i lirycznością rozwiązań.Jedyny słaby punkt to, że temat wyczuty tytułem wiersza jest dość ciężki a rozwiązania bardzo liryczne ale tak jak napisałem wiersz broni się sam właśnie dzięki prostocie i liryczności.pozdrawiam ciepło

Opublikowano

hmmm pewnie gdbyś to umieścił gdzie indziej, to czepialiby się serc, łez, róż, etc.
mnie to nie przeszkadza. dużo słowa 'albo' ale widać, że to zamierzone, podobnie
jak anafora. można też się dopatrzyć klamry kompozycyjnej (motyw z różą).
to zapewne również było zamysłem autora. ciekawe spojrzenie na relacje międzyludzkie,
na to co mogę spowodować słowa. nieraz zdecydowanie bardziej bolą od siniaków.
mnie się najbardziej podoba druga strofa. wiersz pozostawia ogólnie bardzo dobre
wrażenie. plusuję.

pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Stać pana na więcej. To bardzo nieudany wiersz i "róża, serce, łzy" nie są nawet tak złe jak zbyt oczywiste, nawet jak na prozę, porówniania:

jak gryzie pies czasami ----> jeśli już to kąsa bo gryzie codziennie, w końcu musi jeść.
Teraz proszę zwrócić uwagę na komiczną wręcz figurę logiczną:

jak gryzie pies czasami
albo jak rani czyjeś serce

Wygląda to tak, jakby pies ranił komuś serce!
Kolejna niezgrabność: "zawsze tylko umieramy". Fakt, umieramy ale nie tylko bo jeszcze się i rodzimy. "Mijamy razem z wiatrem" - czy wiatr mija? A może tylko przycicha na chwilę bo gdzieś indziej, nawet już 20 metrów wyżej wciąż wieje.
"Jak kolec róży ból zadają" - przecież nie po to są róże i więcej przynoszą radości niż bólu bo inaczej zostałby wycofane ze sprzedaży. W końcu są również odmiany bezkolcowe. Nienaturalne, wyraźnie na siłę robione uogólnienie.
Teraz proszę spojrzeć - potrzebował pan wielu słów żeby i to też dość nieprecyzyjnie powiedzieć tak naprawdę tylko tyle:

słowa to przesada
jak kolec róży ból zadają
gdy ktoś je siłą komuś zada

Róża, łzy, pies, wiatr, umieranie, ból, karta, myśl, pył, serce, mijanie, sens, przesada, kolec - mnóstwo rekwizytów nawzajem wykluczających się, wręcz na siłę połączonych ze sobą aby wyrazić mało odkrywczą myśl, że czyjeś słowa potrafią nas zaboleć. I jeśli już poruszyć ten temat, to powinno się go pokazać z innej niż to jest zwyczajowo utarte strony. Powiedzmy nawet rymując:


zranili cię słowem
zatkaj uszy woskiem

tak w szufladzie noże
chowa się przed dzieckiem

nim do nich dorośnie


=-=
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


[quote]
Kocham Cię - dwa proste słowa
a jaka głębia się w nich kryje.
Czy tu potrzebna jest rozmowa
ona, za siebie - mówić umie.

Jaka ona? Głębia?
[quote]
Jak dwie połówki pomarańcza
dwa serca w jednym to zabije.

Co znowu za To? Nostromo z Głębin?
[quote]
Uczucie, które nas, tak kocha
w jednym spojrzeniu już rozumie.

Uczucie nas kocha? Przeokropność! Na dodatek uczucie obdarzone inteligencją:
w jednym spojrzeniu już rozumie. Tak przy okazji: uczucie i rozum wzajemnie się wykluczają.

[quote]
Miłość przychodzi - niespodziewanie?

I co z tego? Infantylne. Proszę zobaczyć jak celnie ujął to choćby Gustaw Morcinek (bodaj):


"Miłość, śmierć i sraczka
przychodzi z nienacka"

[quote]
och!...jakże ona jest kochliwa.

Miłość jest kochliwa tak jak słońce słoneczne a noc nocna. Tak próbuje określać rzeczy pięcioletni dzieciak który nie zna jeszcze zbyt wielu wyrazów. Ale nie poeta.

[quote]
Wystarczy chwila i już płonie.

Płonąca miłość - okrywcze jak wykopki kartofli: człowiek kopie bo posadził kartofle i co wykopuje? Kartofle.
[quote]
Bez niej nie było by, tego życia?
jedyny sens w niej - Boska prawda.
Powiedź, że nie? moja kochana.

Mam nadzieję, że przemilczała ten wiersz. A to świadczy o jej naprawdę wielkim uczuciu.
[quote]
Sonet.

Aha.

=-=

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...