Kiedy budzi mnie sen...

[Janos Shero]

Kiedy budzi mnie sen... z podarków dnia - nocnych utrapień,
Nagością zawstydzam myśli zebrane.
Czy ja już jestem tam, dokąd dążę?
Czy błagam o to, co jest mi dane?

Gdy gwiazdy nocą... kradną mój blask - przez popiół usłany,
Los mnie prostotą obleka jak nędznika.
Czy muszę wartością zawodzić przyjaciół?
Czy ów los do serca też wnika?

Kiedy sen usypia... ja otwieram wrota życia,
Te ospale na mnie patrzą:
Czemu budzisz nas człowiecze?
Czemu budzik ze snu kpi?
My nie chcemy budzić Świata-
ten okryty mgły pierzyną - śpi.

[Maria Anonym]

Witam Janos ! najbardziej trafila do mnie pierwsza strofa
"czy ja juz jestem tam,dokad daze?
czy blagam o to, co jest mi dane?"
dla mnie to bardzo gleboka i zastanawiajaca tresc... hm choc od razu cisnely mi sie przekorne slowa na jezyk ze dopoki czlowiek zyje nie stoi w miejscu ,musi isc dalej (:
z drugiej jednak srony czasem marzymy o rozanych ogrodach nie dostrzegajac rozy ktora wlasnie zakwitla w naszym ogrodzie ?!

pozdr, czekajac na nastepne wiersze M+A

[Leon Gutner]

Napisane z tkliwością , smakiem i bardzo po swojemu ...
Przemawia dobitnie od samego tytułu ...
Czasami warto posiedzieć długo w nocy ...