Carpe diem?

[Maciek Młynarczyk]

Otuleni płaszczem tajemnic,
odlatujemy-
ku wschodzącemu Słońcu,
by odszukać tam natchnienie
do dalszego życia...
Na cudownym firmamencie
połączymy się na nowo,
by dać owoc,
co ukoi bolesne rany.
Nigdy, nigdy, nie zaprzeczaj,
nie mów o tym, że...
To, co było,
pozostanie w pamięci mej.
Na zawsze i na wieczność!

[Maciek S]

Tępy jestem w rozumieniu. Chyba nie załapałem przesłania. Chwytaj dzień? A potem nie mów mi, że zostanie w pamięci na zawsze i na wieczność. Czyli, że zostanie tylko dzisiaj, w ten dzień, chwyta go...pytasz się...to odpowiem! Chwytaj jak najwięcej takich dni, abyś mógł pisać takie wiersze. Poetyckosć utworu może nie jest na zawsze i na wieczność, ale z pewnością na parę ładnych lat, przynajmniej dla bliskich. Ja mogę czytać Twoje wiersze czas cały, aby były takie. A powiedz jak Ty interpretujesz ten wiersz.
Trzymaj się!

Kolega po płci, fachu i imieniu:


Maciek.

[Maciek Młynarczyk]

Hmmmm.... Co można jeszcze dodać? No całkiem dobrze rozumujesz! Hehe. Chodzi o to, że liczy się ta chwila, jedna jedyna. To, co ma być jutro, niech będzie dziś, bo nic, nigdy niewiadomo. "Połączymy się na nowo, by dać owoc". Wiemy o co chodzi... :D

[Maciek S]

Nie pytaj mnie o jutro, to za tysiąć lat...jak pisał ś.p. Jacek Skubikowski w piosence Zawsze tam gdzie ty Lady Pank. Fajnie, że załapałem, chociaż trochę. Znaczy, że taki tępy nie jestem.
Trzymaj się i dołóż do pieca mojej Knajpie Gajer.

Pozdrawiam!
Maciek.

[Tomasz roman]

takie wiersz pisano już sto razy, Fajny, to może jest, twój honor...