Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Patrzysz poruszony, a wciąż nie widzisz
Choć masz kolorów tęczę przed oczyma
Jakże tak możesz, czemu z niej szydzisz?
Czy ona znaczenia dla ciebie nie ma?
A jednak wsłuchujesz się wciąż uparcie
Wsłuchujesz się w wiosnę z nadzieją
I chociaż skazujesz je już na starcie
Uwielbiasz, gdy ptasie opery grają
I chociaż stąpasz po nie swojej ziemi
Kochasz ją niby własną... choć nie twoja
Ta kraina cudnym złotem się mieni
Bo wierzysz, że to spokoju ostoja

'Boże, ty Jedyny, Wszechmocny
Przebacz mi, bo ludzie nie mogą
Wielu nie zrozumie... strach nocy
On jeden zostanie... z trwogą!
Czterech aniołów swych zesłałeś
Każdego z nich pokonałem
Ty jednak przy swoim wytrwałeś
Zasłoniłem ich własnym ciałem
Lecz oni mnie nie zrozumieli
Dla nich to ja właśnie zgrzeszyłem
I przebaczenia dać nie chcieli
A ja... ja wciąż się tylko bałem'

Gdy nadeszły wrogów tysiące całe
Ty jeden naprzeciw ich wszystkich stałeś
Wiedziałeś, że walczysz tylko o chwałę
Nie mogłeś wygrać, a jednak wygrałeś
Choć tylko śmierć w nagrodę Ci dali
Lecz ją także zwyciężyłeś, uciekłeś
Wojnie przylądałeś się z oddali
Gdy inni dawno uciekli - zostałeś
Dziś także patrzysz tam osamotniony
I szukasz... nieskutecznie choć cierpliwie
Wypatrujesz gdzieś upadłej korony
Bo tylko jej przywdzianie da nadzieje

Korona bowiem jest panów dawnych znak
Znak władzy, siły, nadzieji, potęgi
Na insygniu tym zaś wielki biały ptak
Czy wiesz? Jest to orzeł wcale nietęgi
A naród jego liczny i rozległy
W krainie tej, co się Polską zowie
I choć pobty, to nigdy poległy!
Jak ty zupełnie! Chociażeś był na dnie
Choć wśród sępów upokorzony, nagi...
To jednak wciąż żywy, z wielką siłą
Na jedno skinienie pod broń! Odwagi
Trzeba, a przyszłość stanie się chwilą

Gdy chwila minie...spokój tam nastanie
Spojrz tam! Cóż to w słońcu się mieni?
Czyliż...? Czy aby...? Czy korona nie?
W czerwieni, pełna drogich kamieni...
Podchodzisz... podnosisz ją... lecz zostawiasz!?
Odrzucasz... Spoglądasz i już odchodzisz
Ty, który ludziom mówisz, że świat zbawiasz?
Czy ty aby za nos nas nie wodzisz?
Milcząc cierpliwie czekasz, lecz na cóż to?
Chłop tam idzie... upada... podnosi
Szalony! Koronę zabiera! Cóż to?
Ludzie ciągną! Któż to? Polska! To nasi...

Opublikowano

Osobiście myślę, że ten wcześniejszy jest lepszy. "O ostatnin prawym" to cholernie patetyczny wiersz, co jest zresztą uzasadniane ambicją tytułu. Ale niestety zbyt ciężko i ostro wyszły tutaj te rymy. Bez urazy, ale: "strofa winna być taktem, nie wędzidłem".
Są to zapewne twoje początki, dlatego ostatecznie się przełamię i zdradzę, że wierzę w błyskotliwy rozwój.
A za krytykę, mam nadzieję, nie gniewasz się? To tylko moje subiektywne spojrzenie.
Pozdrawiam i proszę o ocenę moich wierszy.
Evvive l' arte!:)

Opublikowano

Oczywiście, że sie nie gniewam. Owszem, to są początki, zresztą piszę dla siebie, jest to forma ekspresji uczuć czy emocji. Chciałem tylko zobaczyć, co o mych wypocinach powiedzą zawodowcy(no, bo chyba mogę tak o wielu obecnych tutaj powiedzieć, prawda? ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
    • Być może, to tekst powtórkowy?                       ♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫ spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                   *~<:~) listek tuli śmieszną żabkę by za bardzo nie przemokła w jej serduszku jest odwaga tak jak stała sobie poszła   a ślimaczek co ma rogi szuka sera na swej drodze ja mu z domku wnet przyniosę smakołykiem go wspomogę    motylkowi na skrzydełkach różne wzorki już porosły lubi psocić więc poplątał szarym kotkom długie wąsy    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu    granatowy twardy żuczek piasku liczy wciąż ziarenka tak się spocił że biednemu od tej pracy skórka zmiękła    szyszka wisi gdzieś wysoko lecz się boi tak troszeczkę właśnie spada i rozmyśla może ktoś mnie złapać zechce   kwiatek mały swoją wonią szarej myszce nosek tuli zapach jej się nie spodobał obrażona mknie do dziury    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu   złote rybki są zmęczone bo spełniają wciąż życzenia poprosiły czarodzieja w zwykłe śledzie je pozmieniał    płacze konik na biegunach chcę pobiegać tak jak inne ktoś huśtawki mu odczepił teraz biega całkiem zwinnie    muchomorek kropkowany dzisiaj biega roześmiany a krasnalek co w nim mieszka obijany jest o ściany    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu     przy jeżynach leży orzech co laskowym nazwać można wiewióreczka go ujrzała lecz nie zjadła bo ostrożna   biała chmurka jest cukrowa watą słodką hen na niebie jak ją ładnie dziś poprosisz na patyczku da ci siebie    oj mróweczka jest wesoła radosnego ma dziś dzióbka pyszny obiad dzisiaj zjadła ma więc siłę „motomrówka”    spójrzmy wszyscy ile dziwów zgromadzonych jest tu wokół można spojrzeć raz a dobrze lub radować się po trochu                  (~:]<>~*      
    • Zachwyca mnie ciało niebieskie Ogrzewa Odbija światło Tak subtelnie łączy poczucie Grawitacji   Ten zachwyt krąży we mnie po orbicie Wokół kosmos Czernieje Zza powiek łatwiej wtedy Naszkicować ideał      
    • Aktu tu ci pada gra w ima tuba butami warg, a da picu tutka.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...