skóra o skórę...

[Marta_Gretkowska]

Skóra o skórę
A ty to czujesz
Poduszeczką jedwabną palców drobnych
Pocieram

Rośnie mi szczęście
Wonnościami je pieszczę
Łzami podlewam
Gładzę sercem
A ty to czujesz
Pancerzyk Twój zbyt mój

Rośniesz mi

I nagle ból
Korzenie nie puściły

[Witold_Adam_Rosołowski]

jeśli to rozmowa ciała z duszą - to czuję to

jeśli to sprawa samotności - pomiędzy Tobą a ścianą - też rozumiem

jesli to dozgonne uznanie ogrodnicze - nowa odmiana - terapia warzywna - także zrozumiem

a jesli to coś innego - to wybacz - pancerzyk Twój zbyt nie mój

serdeczne pozdrówko W_A_R


[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 19-04-2004 08:48.[/sub]

[Marta_Gretkowska]

Dwie piewrsze pańskie interpretacje są najbliższe moim uczuciom. I to jest dobre, że odkrył pan tak wiele stron tego wiersza, bo ja kiedy go pisałam widziałam tylko jedną - ale tak zazwyczaj bywa. W końcu, to czytelnicy nadają sens utworowi, interpretując go. Więc dziękuję panu!.
Pozdrawiam, MM