jedenasty szósty dwatysiące piąty

[Krzych Kowalski]

Oleśnicki super sklep, gdzieś obok parku, okaleczonego wichurą –
Stałem w długiej kolejce do kasy, bo w sobotę nam nie spieszno.
Stałem spokojny – może to wpływ Dido?
Czasami jej miękki, kojący głos był ze mną,
Gdy samotnie jechałem na kolejne spotkania.
Jednak tego dnia byłem wśród …
Dźwigających i pchających pełne kosze.
Oczekujący przesuwali się powoli, z zamyśleniem…
Nagle! Jest! Nowa kasjerka! Spokój prysł – zagotowało się!
Biegnij! No, rusz się! Jest nowa!
I z ogniem w oczach ruszyli do nowej,
I już w pośpiechu wykładali swoją górę jedzenia.
A ja patrzyłem na metalowy, biały regał,
Stojący spokojnie obok pilnie liczącej pani kasjerki.
Cóż, regał – taki sam, jak w każdym super sklepie.
Tu na bocznych półkach – gumowy wybór do żucia,
Sąsiadował z gumową ochroną przed poczęciem,
Pod którą mamiły kolorami „orbitki” do ssania.
Nad całością górowały baterie zasilające.