Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pragnienie wiedzy rodzi pytania
szukam odpowiedzi której nie wymagasz
a ja zapytany odpowiem

dlaczego więc nie mogę poznać
niewielkiej części choćby
rozkładu sił i napięć nawet
teoretycznie niemożliwych
do wyliczenia na podstawie dostępnych
danych

wśród wielu niewiadomych
znajomość wyniku byłaby odmianą
niezbędną do wprowadzenia
prawidłowych rozwiązań

podpowiesz?

  • Odpowiedzi 40
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

"pragnienie wiedzy rodzi pytania" - to u mnie zawsze
mogę coś podpowiedzieć, nie wiem jednak czy o to
właśnie chodzi w tym wierszu, zaryzykuję:

1+1+1=1
podobnie powinno być w małżeństwie:
1+1=1
teoretycznie wszystko jest proste...
a każde równanie ma swoje rozwiązanie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tylko że teraz jesteśmy mądrzy. Gdy wynik już znany, że tak powiem po szkodzie.
Tylko czy szkoda to jest? W moim przypadku nie.
Chociaż wcześniejsza znajomość kilku niewiadomych mogłaby znacząco wpłynąć na końcowy wynik.
Wiersz nie jest skargą a raczej "rozliczeniem".
Ale kręce :)))
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jeśli chodzi o drugie równanie to zgadzam się całkowicie.
Natomiast drugię odgaduję na dwa sposoby: drugie + potomek lub ... :)))
Zawsze są to jakieś rowiązania :)))
A na poważnie to wszystko kryje się w odpowiedzi dla Stanisławy.
Pozdrawiam serdecznie
Opublikowano

bardzo podoba mi się
zarówno ujęcie tematu jak i konstrukcja wiersza
i myślę, że odbieram go mniej więcej prawidłowo ;)
pomimo tej całej matematyki jest dość subtelny
czuć delikatne napięcie na linii D - M
ja oczywiście wybajałam sobie własną bajkę a propos ;)

+++++++++
:)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jeśli tylko bajka ma dobre zakończenie to jestem zachwycony ;)))))
A na pięcie które wychwytujesz jest, myślę dokładnie takie jakie chciałem ująć.
Dziękuję serdecznie i równie serdecznie pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kota też mam.
Jednego w głowie, drugiego żywego.
Może mi pomoże :)))
Pozdrawiam

Ps. Chyba raczej kot Ciebie. Mówię tak ze swojego doświadczenienia ;))


Jednego łapię (albo on mnie)
drugiego mam na głowie
trzeci - kot wewnętrzny
i drapie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Peel jest zdecydowany od dawna - przede wszystkim nie chce szkodzić.
A że chciałby wiedzieć? Poczuć nieco pewności. No cóż - ludzka natura - ciekawość :)
Dlatego czeka na podpowiedź. Co wyjdzie z równania gdy się pozna iksy i igreki.
Może znajdzie możliwość rowiązania tej łamigłówki z pożytkiem dla wszystkich.
Pozdrawiam również

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję!  @RomaBardzo dziękuję! Pachniało burzą i ogrodem, gdy zawitał ten urwis z ogromną energią, narozrabiał nieźle :) Pozdrawiam.   @Annna2Bardzo dziękuję!  @RelsomBardzo dziękuję!   Też go czuję, jakby niósł coś więcej niż powietrze — tchnienie siły, zapach wolności, puls natury. To niesamowite, jak potrafi poruszyć nie tylko firany, ale i duszę.
    • @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
    • Cisza nie krzyczy — tylko tnie, gdy ból się gnieździ tam, gdzie nikt nie chce. Nie widać krwi na myślach dnia, choć serce pęka raz po raz.   Ostrze to lustro — odbija lęk, ten, co się czai w środku mnie. To nie o śmierć tu chodzi, wiesz — to próba, by poczuć coś jeszcze.   Skóra pamięta, choć rana się zasklepi, a noc, jak matka, tuli do ciemności. Nikt nie rozumie… lecz może ktoś spyta: „Czy boli cię dusza?” — choć raz, choć coś.   Nie chcę cię straszyć, nie chcę cię żegnać, tylko usiąść obok — nie oceniać. Bo nawet w szramach bywa sens, choć prawdziwe ukojenie ma inny kres.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...