Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Leżąc samotnie wśród wspomnień,
atakują mnie myśli bolące,
czy napewno twarz, którą widzę,
jest tą dla której poświeciłam całe życie.

Spoglądając na minione lata,
zza aksamitnej, czarnej kotary,
myśląc o Tobie bez przerwy,
pragnę ten czas bez powrotu odmienić.

Tak mijają mi dni w gorączce szału,
która prowadzi do utraty miłości,
pragnę skonstruować "wehikuł czasu",
by resztki rozsądku uratować.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...