Śmiertelnicy

[Tomasz roman]

Na czarta żywota,kształt nadajmy śmiertelnośći

niechaj duch nad rozum wyrzuci wyższości

przeto nadajmy sercu skamieniałemu

serc wiele,o natto mniejszym zubożeniu



Na śmierć życia po życiu,kiedy w mogile powstanie

razem,czyśccem,w białym sumieniu,pędzmy na zmartwych powstanie

Ludu na nudzie,goryczy zwycięstwa ułudnego,stałej niewiary

nie brak wam miłości lecz jej -bożej odmiany


Przeto żyjci e i popadnicie w kres rozważań,plotek niedorzecznych

nad życiem śmiertelnika zwykłości,jegóż słabości

nie wasza to słaboś zapewne wtóruje całoś serduszek,"pewno grzecznych"

Wy,jak zapowiedziałem,przelewacie się z radości ku miłośći


Ale znów wtóruje,kształt nadajmy waszej śmiertelności,

anie nie załamie wam podpory wiary,ani połamie kośći

koniec końców nadejdzie ułóda czelne sposobnej śmiałośći

staną i wołać"gdzie me rozważne wczesne zawiłości"