Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W gwarze i tłoku zbitym, bez wyrazu
Wyróżnia się nadmiar jedną parę.
Najgładszy mają obrus i najmniej zakazów
Najczystszą obok kotarę.

I dziwne twarze mieli, połączone bólem
Tak różnym i wielkim, aż łzy napływały
Pomyślałem, że szczelniej płaszczem się otulę
Twarze ku sobie się kłaniały.

I świeczka nawet zgasła, jakby pojmując
Powagę zastanej sytuacji.
Ich obrus najlepiej ból ten ujmując
Plamił się według narracji.

Aż w końcu wychodzi i jedno i drugie
Lecz każde w swoją stronę
Milczenie widocznie okazało się za długie
Zdejmując mowie koronę.

Ja płaczę tylko nad ujrzaną odmową.
Siedząc przy brudnej kotarze
Los mnie tu przywiał i zupełnie przypadkowo
Oglądałem tragedię w mlecznym barze.

Opublikowano

Po przeczytaniu tego wiersza mam wrażenie, jakbym przeczytała ogromny tom powieści. Wszytko sobie wyobraziłam i poczułam jakbym też siedziała w tym barze mlecznym. Mnóstwo treści w kilku wersach- brawo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Razem cieplej, w zimie i nie tylko, no i te drwa trzeba dorzucać, a może się wtedy zdarzyć, że ogień nie zgaśnie, czego peelce życzę. Pozdrowionka. 
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Do Natalki, powiedzmy we Wronkach, wpadał Gawron i klął (się), że zbłąkał. Po czym krakał, jak głupi sądząc, że tym Ją kupi, lecz Ta w Krakau ma Kruka, dwa Słąka...
    • (Lament pogodowy) Dziś w duszy zachmurzenie duże, z niewielkimi przejaśnieniami — ale tylko między siódmą a ósmą. Potem sporo łez, opady wspomnień, możliwe burze z wyrzutami sumienia. Ciśnienie poczucia winy wysokie, utrzyma się do jedenastej. Około południa przebłysk słońca i coś się wydarzy — może to być wiersz Szymborskiej, Pyza* z głodu głośno szczeknie, albo Icek** zawiśnie na firance. Po południu temperatura nieco wzrośnie, lecz ręce pozostaną zimne. Pod wieczór biomet niekorzystny — nie zaleca się o czymkolwiek myśleć. Najlepiej nalać sobie wina, zawinąć się w koc i — nie włączając wiadomości — usiąść… gdziekolwiek. Ostrzeżenie przed silnym wiatrem w kierunku wspomnień. Mogą nastąpić lokalne zamglenia powodowane nostalgią. Późnym wieczorem, ze względu na podwyższone ciśnienie, nie wchodzić w dyskusje z lękami. Uwaga! Noc minie szybko jak sen, a jutro rano znowu to samo.   * Pyza — czarny pies rasy blablador. ** Icek — czarny kot, bez rasy, skrajnie wredny.
    • Usiądź ze mną przy ogniu i ogrzej się. W taki wieczór z gwiazdami samemu źle. Razem będzie nam cieplej.   Z szarym dymem ulecą gorsze dni. Tylko siądźmy przy ogniu ja i ty. Razem będzie nam cieplej.   Ale nie zapominaj drzew dorzucić w płomienie, żeby iskra nie zgasła, by nie została wspomnieniem, Rozpal ognisko.   Czasem niebo nam spadnie gwiazdami. Czasem deszcz nas obarczy kroplami. Razem będzie nam cieplej.   Gdy ognisko żarem się pali, nie będziemy niczego się bali. Razem będzie nam cieplej.   Ale nie zapominaj drzew dorzucić w płomienie, żeby iskra nie zgasła, by nie została wspomnieniem, Rozpal ognisko.
    • @lena2_ taka mi jeszcze myśl się nasunęła na wieczornym spacerze, że chyba każdy artysta lubi czasem coś podkolorować, jesli jest szaro-buro. Dlatego myślę, że @Alicja_Wysocka doskonale też skomentowała ten utwór. Bo skoro juz kolorować to tylko tworząc

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...