„ nad krawędzią „

[ksxt]

… stałeś nad przepaścią,
niewiedząc - co gdzie i jak ?

tak szybko to przyszło, że
nawet nie zdążyłeś
powiedzieć,
komu w drogę - temu czas !

… stałeś lekko pochylony,
dumający

bo czy warto umierać,
choćby i ten raz ?

… stałeś z lekkim –
uśmiechem na twarzy

nie raniąc kropli łez, że
nadszedł Twój czas !

… stałeś nad tą –
przepaścią,

wiedząc, że żyje się
tylko ten jeden raz.