Wspomnienia w ukojeniu sennym...

[Fryderyk Nikolewski]

Kiedy rozmyślam o pogodzie,
popijam kawę,
kiedy spluwam na podłogę,
palę papierosa.

Mam trudny do narysowania wiersz
i błędnych myśli pomoc.
Za punkt odniesienia biorę twoją łzę.

Nie mówię nic.

Mam łatwy do narysowania profil
i kruchego serca pomoc.
Układam wspomnienia
w ukojeniu sennym
i błękicie...

Nie robię nic.

[Fryderyk Nikolewski]

Myślę, że nie warto...

[Witold_Adam_Rosołowski]

wiesz Fryderyku - zobaczyłem takiego faceta siedzącego na tronie "z fają w zębach" i kielichem w dłoni - ejjj - niech się męczą - ja poczekam - jak skończą to jestem na tyle silny aby odeprzeć każdy atak - wybacz, ze tak napisałem - ale tak odczułem ten wiersz - jeśli chodziło Ci o prowokatorstwo - to nikłe rezultaty masz - w wierszu brak tej drugiej strony - tej strony o innej emocji - zbudowałeś ścianę - człowieka nieobliczalnego - nie ma w tym wierszu miejsca na te właśnie znikomości, te drobne skrawki nadziei - to tylko sugestia a nie krytykanctwo

serdeczne pozdrówko W_A_R

[Fryderyk Nikolewski]

Dzięki...Za słowa...