do mar lecisz?

[Messalin_Nagietka]

z dedykacją dla Marlett


raz pewien karzeł na swe myśli karle
zarzucił tobół i ciągiem rozumu
do wyobraźni zwanej przezeń Marlett
ruszył, a weź się z marzeniami umów,
zobaczysz – ile dróg z mapy wymażesz,
a tobół? lepiej chyba chodzić w parze?

lecz po omacku – jak w sypanym ziarle
owoców czekać pierwej z głodu padniesz
i z wyobraźni jak z obranej Marlett
tyleż co w słońcu w głębin ziemskich na dnie
zobaczysz – ile dróg się w błocie zmaże,
tobół? tu trzeba być z myślami w parze,

i suplić przestrzeń językiem i w żarle
między zębami wisieć jak ten tobół
i w wyobraźni w wyszeptaną Marlett
zagryźć się w końcu – no i weź się obudź
bo rzeczywistość w żadnej myśli, sieci,
z marzeń zmazuje mar, Ty - znów gdzieś lecisz?