Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Żyję w Prawie Idealnym Świecie
gdzie i wady bywają idealne
Żyję w Doskonałym Społeczeństwie
gdzie każdy doskonale spełnia swoją rolę
bogacz się nienagannie bogaczy
biedak się po mistrzowsku biedaczy
Żyję w Nieskazitelnym Mieście
gdzie ulice są nieskazitelnie brudne
żyję w Perfekcji
nie mogło być lepiej

Każdy o czym już wspomniałem
doskonale spełnia swoją rolę
Jest tu mnóstwo wspaniałych malarzy
zabarwiają niebo marzeniami
a nadzieją całe pola i lasy
co ciekawe sami pozostając idealnie bezbarwnymi
Jest tu mnóstwo wspaniałych muzyków
zagrają ci i niewinność na harfie
i hipokryzję na organach i fałsz na skrzypcach
dokładnie zagłuszając chór wyrzutów sumienia
Jest tu mnóstwo wspaniałych aktorów
którzy tak się zżyli ze swoimi tysiącoma kreacjami
że ich osobowości rozpłynęły się wśród nich
ze stuprocentowym poświęceniem dla publiki
Idealistów i perfekcjonistów oczywiście nie ma
w tak idealnym i perfekcyjnym świecie

Żyję w Prawie Idealnym Świecie
Prawie bo wady mimo że w większości są idealne
to trafiają się też wadliwe
Zazdrość jest trochę zbyt żałosna
Nienawiść o szczyptę za gorąca
Głupota powinna być mniej oczywista
Próżność jest o odrobinę zbyt śmieszna
Doskonała Społeczność przez to narzeka
a narzeka wadliwie bo inaczej się nie da

Ideał zaś w Perfekcji został zapomniany
na nieskazitelnych ulicach
powoli sięga bruku

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam ponownie - wszystko o/k - jesień kalendarzowa i życiowa                                 nie dokucza - jest w sam raz - oby tak dalej -                                                                                           Pzdr.uśmiechem.                                 
    • Witaj - Bezsenność siedziała naprzeciw. Milczała. Wiedziała wszystko. - pięknie to brzmi - wiersz na plus - ma klimat -                                                                                       Pzdr.jesiennie.
    • @Waldemar_Talar_Talar piszę, żeby może już nie gubić oczek i ludzi na swojej drodze. Zajęta ogarnianiem siebie, tracę innych z czucia. Ale to może moment przesilenia? Co u Ciebie Waldku? Jak się czujesz? 
    • @Migrena Idziemy - a czas nie ma odwagi nas dogonić. Wszystko w nas jest początkiem: szeptem, który dopiero chce być słowem, uśmiechem, który staje się światłem. Pięknie to napisałeś jest to kwint esencja wiersza. Czas który który przeistacza się w światło - jest Światłem, a jednocześnie współkochankiem który "nie ma odwagi nas dogonić", rywal czyhający na nasze potknięcia nieubłaganie kroczący za nami, aż do końca życia. Niosącym bądź będący boskim światłem poznania. On jest za nami i przed nami w zakrzywionej linii czasu. Bo za nami spowalnia, a przed nami w sensie życiowej podróży, powracamy do wcześniejszego punkt zakreślając pętlę czasową. Jednym słowem nic nie dzieje się bez przyczyny i tylko nasze decyzje powodują określone skutki odłożone w czasie. I tak jak nie mamy wpływu na czas na nieszczęścia na zdarzenia które mogą nas z czasem dopaść, mamy wpływ na „miłość” zawartą w prostym słowie „jesteś”. Trzeba ją pielęgnować by czas nam jej nie odebrał - wzruszyłeś mnie!
    • Witam - Ciągle gubię jakieś oczka, w rękach sweter życia plotę - Pięknie otworzyłaś wiersz - podoba się -                                                                                                  Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...